استفن پروکوپوویچ تیموشنکو
شاید کمتر کسی را در حوضه مهندسی عمران یا مکانیک بتوان پیدا کرد که نام تیموشمکو رو نشنیده باشه. بیاید با هم نگاهی کنیم به سرگذشت تیموشنکو می اندازیم.
شاید کمتر کسی را در حوضه مهندسی عمران یا مکانیک بتوان پیدا کرد که نام تیموشمکو رو نشنیده باشه. بیاید با هم نگاهی کنیم به سرگذشت تیموشنکو می اندازیم.
استفن پروکوپوویچ تیموشنکو
تیموشنکو زاده کشور اوکراین در روستای اشپوتیوکا در استان چرنیفو است که امروز در منطقه Konotop، اوکراین محسوب می شود. وی در سال های ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۶ در مدرسه realnaya در استان پولتا که در حال حاظر در منطقی سومی است به تحصیل پرداخت و تحصیلات دانشگاهی خودش را در دانشگاه صنعتی سنت پترزبورگ ادامه داد.
پس از فارغ التحصیل شدن در سال ۱۹۰۱ وی مشغول به تدریس در دانشگاه سنت پترزبورگ در سال های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۳ شد و سپس تحت نظر کرپیچوف در سال های ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۶ در آزمایشگاه دانشگاه سنت پترزبورگ مشغول به کار شد. در سال ۱۹۰۵ او برای یک سال به دانشگاه گوتینگن فرستاده شد که در آن تحت لوودویگ پرندتل مشغول به کار بود.
در پاییز سال ۱۹۰۶ به مقام استادی مقاومت مصالح در دانشگاه پلی تکنیک کیف منصوب شد. از سال ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۱ به عنوان استاد دانشگاه پلی تکنیک تحقیقات خود در زمینه اجزا محدود( Finite Element) را انجام داد و در آن سال ها همچنان در زمینه کمانش از پیشگامان محسوب می شد و اولین نسخه از کتاب معروف مقاومت مصالحش را در آن روز ها به چاپ رسانید و در سال ۱۹۰۹ به عنوان رییس بخش مهندسی سازه منصوب شد.
در سال ۱۹۱۱ در اعتراض به وزیر آموزش و پرورش(کاسو) نامه ای را علیه او به امضا رساند که این کارش تبعاتی برای وی داشت و باعث اخراجش از دانشگاه صنعتی پلی تکنیک کیف شد اما در سال ۱۹۱۱ شانس به وی لبخند زد و توانست جایزه D. I. Zhuravski دانشگاه صنعتی سنت پترزبورگ را کسب کند و در آن برهه زمانی که وی کارش را از دست داده بود توانست با بردن این جایزه امرار معاش کند.
تیموشنکو به سنت پترزبورگ رفت و در سال های ۱۹۱۱ تا ۱۹۱۷ در موسسه برق و راه آهن سنت پترزبرگ ابتدا به عنوان مدرس و سپس به عنوان استاد مشغول به فعالیت شد و در همان زمان بر رو تئوری الاستیسیته و تئوری خیز تیز تحقیق و فعالیت کرد و آنان را توسعه داد و به مطالعه کمانش نیز ادامه داد.
آزمون نظام مهندسی عمران ۹۸
نظام مهندسی عمران نظارت
در سال ۱۹۱۸ تیموشنکو به کیف برگشت و با همکاری ولادیمیر ورنادسکی به تاسیس آکادمی علوم اوکراین پرداخت که قدیمی ترین آکادمی علوم در شوروی سابق محسوب می شود البته بدون احتساب روسیه قدیمی ترین آکادمی می شود و در بین سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ به ریاست انستیتو مکانیک تازه تاسیس آکادمی علوم اکراین منصوب شد که از آن روز به نام وی می باشد.
در سال ۱۹۱۹ نیرو های ژنرال دنی کین که در جنوب روسیه مستقر بودند کیف را تصرف کردند و در آن زمان تیموشنکور تصمیم به جا به جایی از کیف به روستوف نا دونو گرفت و پس از رد شدن از شهرهای متعددی بالاخره به زاگرب رسید و وی توانست در زاگرب به مقام استادی دانشگاه صنعتی زاگرب برسد و در آن زمان که کیف به تصرف درآمده بود به کیف رفت و خانواده خود را به زاگرب نزد خود آورد.
استفن تیموشنکو تصمیم گرفت که در سال ۱۹۲۲ به آمریکا نقل مکان کند و در آنجا برای شرکت الکتریکی Westinghouse (وستینگ هاوس) از ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۷ کار کرد و سپس استاد دانشکده ، دانشگاه میشیگان آمریکا شد و تحولی بزرگ را در آن جا بوجود آورد و برای اولین بار دوره لیسانس و دکتری مهندسی مکانیک را تشکیل داد و کتاب های وی به زبان مختلف دنیا(۳۷ کشور) از جمله زبان فارسی ترجمه شده است. وی اوایل به زبان روسی کتاب هایش را نوشته ولی بعدها به زبان انگلیسی کتاب ها و مقاله های خود را به قلم تحریر درآورد. و در سال ۱۹۳۶ توانست استاد دانشگاه استنفورد آمریکا شود.
در سال ۱۹۵۷ انجمن مهندسی مکانیک آمریکا(ASME) مدالی را به افتخار تیموشنکو به نام وی بوجود آورد که هر سالی به کسانی که در علم مکانیک مطالب متمایز و جدیدی را ارائه می کنند اهدا می گردد.
استفن پروکوپوویچ تیموشنکو
سرانجام وی در سال ۱۹۷۲ دار فانی را ودا کرد و خاکستر او در پارکی در کالیفرنیا دفن شد.
برخی از مطالبی که توسط تیموشکنو منتشر شد:
الاستیسیته کاربردی همراه با لسز و شرکت D. Van Nostrand در سال ۱۹۲۵
جلد اول مقاومت مصالح (تئوری ابتدایی) همراه با شرکت D. Van Nostrand در سال ۱۹۳۰ که در سال های ۱۹۴۲۰ و ۱۹۵۵ به تربیت نسخه های دوم و سوم آن نیز منتشر شد
جلد دوم مقاومت مصالح(تئوری پیشرفته) همراه با شرکت D. Van Nostrand در سال ۱۹۳۰ که در سال های ۱۹۴۱ و ۱۹۵۶ نسخه های دوم و سوم آن نیز منتشر شد
در میان تمام فعالیت هایی که تیموشنکو انجام داده است ۲تا از فعالیت های آن بیشتر از سایر مورد توجه معندسین عمران قرار گرفته :
۱٫ تئوری تیر تیموشنکو
۲٫ اجزا محدود
ممکن است سوال کنید چرا شخصی که از پایه در رشته مهندسی مکانیک بوده است توانسته اینقدر در عمران تاثیرگزار باشد و چرا بالعکس ما عمرانی ها نتوانستیم اینقدر در رشته مکانیک تاثیرگذار باشیم ؟؟؟
از ۲منظر می توان به این سوال پاسخ داد:
۱٫ رشته عمران و مکانیک بدلیل اینکه در هر جفت آن ها بحث مواد و مصالح از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است به همین دلیل همواره از تحقیقات یکدیگر استفاده می کنند ولی خب بدلیل پیشرفته تر بودن علم مکانیک معمولا این عمرانی ها بودن که از تحقیقات آنان استفاده کردند
۲٫ بحث های مالی و اقتصادی . پول همیشه حرف های زیادی برای گفتن دارد اگر بخواهید یکی از تاثیرات آن را ببینید می توانیم مثالی را با هم بررسی کنیم. در قرن بیستم میلادی در مورد بدنه هواپیما ها بحث بود که به چه صورت طراحی شوند تا از لحاظ مقاومت ، سرعت و … بهینه باشند در این زمان بدلیل اینکه شرکت های هواپیما سازی پول بسیاری برای سرمایه گذاری بر روی تحقیقات داشتند در این زمینه پیشگام شدند و تئوری اجزا محدود از همان جا کم کم شروع به شکل گرفتن کرد که تکمیل آن تحقیقات باعث پیشرفت های شگرفی چه در مهندسی عمران چه در مهندسی مکانیک شد.