پیشرانه دیزلی- الکتریکی (Diesel–electric transmission)
پیشرانه دیزلی – الکتریکی شامل یک موتور دیزلی متصل شده به یک ژنراتور الکتریکی است، که برق لازم برای موتورهای الکتریکی را تولید می کن و به کلاچ احتیاج ندارد. قبل از اینکه موتورهای دیزلی به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرند، بعضی مواقع از یک سیستم مشابه که موتور بنزینی(گازوئیلی) داشت و به نام بنزینی- الکتریکی یا گازی- الکتریکی شناخته می شد، استفاده می کردند. موتورهای الکتریکی می توانند گشتاور کامل در RPM صفر تولید کنند. همچنین سیستم های دیزلی الکتریکی درزیردریاییها،کشتیهاوبرخی وسایل نقلیه زمینی استفاده می شود.
پیشرانه دیزلی – الکتریکی یک مبدل و انتقال دهنده نیروی دیزلی – الکتریکی است که با استفاده از ابزار و وسایل از حرکت، نیرو تولید می کند.
پیشرانه دیزلی- الکتریکی (Diesel–electric transmission)
این لودرMetra EMD F40PHM-2ازیک پیشرانه دیزلی-الکتریکی طراحی شده توسط الکترو-موتیو دیزل استفاده میکند.
پیشرانه دیزلی – الکتریکی شامل یک موتور دیزلی متصل شده به یک ژنراتور الکتریکی است، که برق لازم برای موتورهای الکتریکی را تولید می کند. به کلاچ احتیاج ندارد. قبل از اینکه موتورهای دیزلی به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرند، بعضی مواقع از یک سیستم مشابه که موتور بنزینی(گازوئیلی) داشت و به نام بنزینی-الکتریکی یا گازی- الکتریکی شناخته می شد، استفاده می کردند. موتورهای الکتریکی می توانند گشتاور کامل در RPM صفر تولید کنند. همچنین سیستمهای دیزلی الکتریکی درزیردریایی ها،کشتیها وبرخی وسایل نقلیه زمینی استفاده می شود.
دانلود مبحث ۱۳ نظام مهندسی برق
آمادگی آزمون نظام مهندسی پایه ۳ تأسیسات برقی
دربرخی برنامه ها باکارایی بالا،انرژی الکتریکی ممکن است درباتریهای قابل شارژذخیره شود،دراینصورت این وسایل نقلیه رامیتوان به عنوان یک کلاس خودروی هیبریدی درنظرگرفت.
کشتی ها
موتورهای آسیموف شاتل زیمنس
USCGC Healyازسیستم نیروی دیزل یالکتریکی طراحی شده توسطGEC Alsthom استفاده می کند.
اولین موتور کشتی دیزلی که البته اولین کشتی دیزلی –الکتریکی است،یک تانکر روسی به نام وندل از بارنوبل بود که در سال ۱۹۰۳ راه اندازی شد. از نیرو محرکهی توربین بخار-الکتریکی در دهه ۱۹۲۰ استفاده می شده است،استفاده از نیروگاه های دیزلی در کشتی ها اخیرا افزایش یافته است. کشتیهای دفاع ساحلی فنلاند،ایلاریننووینموئینندر ۱۹۲۸-۱۹۲۹ از اولین کشتی هایی بودند که از پیشرانه دیزلی – الکتریکی استفاده می کردند. بعد ها این تکنولوژی در دیزل های برق یخ شکن ها مورد استفاده قرار گرفت.
در جنگ جهانی دوم ایالات متحده ناوهای جنگی دیزل – الکتریکی را ساخت. با توجه به کمبود ماشین آلات ناوشکن هایی ناوهای کلاس اواردز و کنون را همراهی می کردند، این کلاس دیزل الکتریکی بود وقدرت آن نصف اسب بخار بود. (کلاسهای باکلیورود درو، توربین بخارباقدرت کامل بود). از طرف دیگر یخ شکن کلاس ویند به دلیل انعطاف پذیری و مقاوم بودن برای موتورهای دیزلی – الکتریکی طراحی شده اند.
پیشرانه دیزلی- الکتریکی
برخی ازکشتیهای دیزلی الکتریکی جدید،ازجمله کشتیهای کروزو یخ شکن ها ،ازموتورهایالکتریکی به نام آسیموف در پوسته بیرونی استفاده می کنندکه امکان چرخش ۳۶۰ درجه رافراهم میکنندوباعث میشوندکه کشتیها قدرت مانوربیشتری داشته باشند. یک مثال از این نوع کشتی ها،کشتی سمفونی دریاها است که یک کشتی بزرگ مسافربری است.
توربینهای گازی نیزبرای تولیدبرق استفاده میشوندوبرخی ازکشتیها ترکیبی استفاده می کنند: کویین ماری ۲ دارای مجموع های ازموتورهای دیزلی درپایین کشتی و دو توربین گاز است که درنزدیکی دودکش اصلی نصب شده است .هم آنها برای تولید انرژی الکتریکی استفاده می شوند،ازجمله موارد استفاده از آنها راندن پروانه کشتی است. این یکروش نسبتا ساده برای استفاده از خروجی با سرعت بالا وکم گشتاوری توربین برای راندنیک پروانه کم سرعت،بدون نیاز به چرخدنده اضافی است.
زیردریایی ها
زیردریایی های اولیه ازاتصال مکانیکی مستقیم بین موتوروپروانه استفاده می کردند و بین موتور دیزلی برای شناور ماندن در سطح آب و موتور الکتریکی برای نیرو محرکه مورد نیاز در زیر آب سوییچ می کردند.از آنجایی که موتوردیزلی و موتور الکتریکی به یک شفت مشترک متصل بودند، این یک ترکیب موازی موثر بود. برروی سطح،موتورالکتریکی(که توسط موتور دیزل راه اندازی می شد) به عنوان یک ژنراتوربرای شارژباتری وتامین بارهای الکتریکی دیگرمورداستفاده قرارمی گرفت. موتور دیزلی هنگام حرکت در زیر آب قطع می شد و موتور الکتریکی و سایر بارهای الکتریکی با استفاده از نیروی باتری ها کار می کردند.
پیشرانه دیزلی الکتریکی برای زیردریایی ابتد اتوسط اداره مهندسی نیروی دریایی ایالات متحده درسال ۱۹۲۸ پیشنهاد شد؛ هنگامی که روی سطح آب هستند پروانه به صورت مستقیم راه اندازی می شود و موتور دیزل به جای راه اندازی یک ژنراتور خودش انرژی لازم برای شارژ باتری های موتور الکتریکی و منابع دیگر را تامین می کند. این موضوع به این معنی است که سرعت موتورمستقل از سرعت موتور دیزل است و دیزل می تواند با سرعت مطلوب و غیر بحرانی عمل کندیا درحالیکه یک یا چند موتوردیزلی برای تعمیرونگهداری خاموش هستند زیردریایی میتواندبااستفاده ازقدرت باتریها ادامه بدهد. اینایده درسال ۱۹۲۹ درزیردریایی های کلاسS پیشرو بود و در زیردریایی های S-3،S-6وS-7آزمایش شد. اولین زیردریایی هایی با این سیستم،زیردریایی های کلاس porpoise بودند و بعدها در دهه ۱۹۶۰ بیشتر زیردریایی های ایالت متحده از این سیستم استفاده می کردند.تنها نیرو دریایی که از این سیستم قبل از ۱۹۴۵ استفاده کرد،نیرو دریایی بریتانیا بود که در زیردریایی های سری U از این سیستم استفاده کردند. اگرچه برخی از زیردریاییهای نیروی دریایی ژاپن از ژنراتورهای دیزلی جداگانه برای سرعت های پایین استفاده می کردند.
پیشرانه دیزلی – الکتریکی یک مبدل و انتقال دهنده نیروی دیزلی – الکتریکی است که با استفاده از ابزار و وسایل از حرکت، نیرو تولید می کند.
پیشرانه دیزلی – الکتریکی شامل یک موتور دیزلی متصل شده به یک ژنراتور الکتریکی است، که برق لازم برای موتورهای الکتریکی را تولید می کن و به کلاچ احتیاج ندارد. قبل از اینکه موتورهای دیزلی به طور گسترده مورد استفاده قرار بگیرند، بعضی مواقع از یک سیستم مشابه که موتور بنزینی(گازوئیلی) داشت و به نام بنزینی- الکتریکی یا گازی- الکتریکی شناخته می شد، استفاده می کردند. موتورهای الکتریکی می توانند گشتاور کامل در RPM صفر تولید کنند. همچنین سیستم های دیزلی الکتریکی درزیردریاییها،کشتیهاوبرخی وسایل نقلیه زمینی استفاده می شود.