زلزله مکزیک دو زلزله بزرگ به فاصله ۳۲ سال در تاریخ یک شهر !
در ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵ میلادی و در ساعت 7:19 صبح به وقت محلی، یکی از بزرگترین و زیان بارترین زلزله های تاریخ جهان با بزرگی 1.8 مقیاس ریشتر، به لرزه درآمد و بخش‌های بزرگی از مکزیکوسیتی پایتخت مکزیک را ویران کرد و در پی آن صدها هزار نفر را به كام مرگ فرو برد. کانون این زلزله در ساحل اقیانوس آرام' واقع در یکی از ایالات مکزیک به نام Michoac و در فاصله 350 کیلومتری مکزیکوسیتی و برروی منطقه لغزشی صفحه cocos قرار داشته که عکس العمل آن در مناطقی از لس آنجلس و کالیفرنیا نیز به خوبی احساس شده است.
به گزارش پایگاه خبری اخبار مهندسی- مرجع اخبار نظام مهندسی کشور، در ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵ میلادی و در ساعت ۷:۱۹ صبح به وقت محلی، یکی از بزرگترین و زیان بارترین زلزله های تاریخ جهان با بزرگی ۱٫۸ مقیاس ریشتر، به لرزه درآمد و بخش‌های بزرگی از مکزیکوسیتی پایتخت مکزیک را ویران کرد و در پی آن صدها هزار نفر را به كام مرگ فرو برد. کانون این زلزله در ساحل اقیانوس آرام’ واقع در یکی از ایالات مکزیک به نام Michoac و در فاصله ۳۵۰ کیلومتری مکزیکوسیتی و برروی منطقه لغزشی صفحه cocos قرار داشته که عکس العمل آن در مناطقی از لس آنجلس و کالیفرنیا نیز به خوبی احساس شده است.دو زلزله بزرگ به فاصله ۳۲ سال در تاریخ یک شهر
دو زلزله بزرگ به فاصله ۳۲ سال در تاریخ یک شهر
دو زلزله بزرگ به فاصله ۳۲ سال در تاریخ یک شهر !
علت خسارت زیاد وارده به ساختمانهای مکزیکوسیتی را می توان اولا؛ بعلت عدم استفاده از دیوار برشی در ساختمان ها اشاره کرد، چرا که ۲۸۰ ساختمان چند طبقه با سیستم قاب خمشی تنها، به طور کامل تخریب شدند لذا با توجه به آمار و مکانیسم خرابی ها در این زلزله و چندین زلزله دیگر بزرگ دنیا تاکید بر استفاده از سیستم دیوار برشی در مناطق زلزله خیز امری معقول به نظر می رسد. سهل انگاری مردم و ضعف در اجرای آیین نامه های ساختمانی و عدم وجود عمق کافی در پی های ساختمانها دانست و بیشتر ساختمانهایی که بر اساس آیین نامه های مقاومت لرزه ای ساخته شده بودند، تقریباً اصلا تخریب نشدند. دوما؛ پتانسیل تشدید جنبش زمین به واسطه اثرات ساختگاه یکی از مسایلی است که می تواند منجر به افزایش صدمات و تلفات ناشی از زلزله شود.به خوبی روشن است که وضعیت زمین شناختی ساختگاه و لایه های سطحی زمین روی حرکت لرزه ای تاثیر داشته و می تواند نقش تعیین کننده ای در حرکت قوی در سطح زمین ایفا کند. در زلزله های بزرگ همچون مکزیک ، تقویت آشکار دامنه ارتعاشات زلزله کاملا مشهود بود. که برآیند این زلزله باعث شد تا دولت مکزیک اقدام به نصب سیستم اعلام خطر گردد تا پیامهای اخطار سریع را به طور الکترونیکی از سنسورهای نصب شده در امتدا ساحلی منطقه لغزشی در Guerrero را به مکزیکوسیتی ارسال نماید. اکنون بعد از ۳۲ سال و ده روز بعد از زلزله ۸.۱ ریشتری، در روزی که مردم مکزیک خود را برای سالگرد زلزله ویرانگر مکزیکوسیتی (۱۹۸۵) آماده می کردند، زلزله ای دیگر این بار با بزرگای ۷.۱ در فاصله ۱۲۳کیلومتری مکزیکوسیتی رخ داد و مجددا این شهر متحمل خسارات زیادی شد و تلفات جانی آن به بیش از ۲۳۰ نفر گزارش شده است که با رعایت اصول فنی و در نظر گرفتن تمهیدات فوق، این بار خسارت مالی و جانی کمتری را به بار آورد.
دو زلزله بزرگ به فاصله ۳۲ سال در تاریخ یک شهر
با در نظر گرفتن نمونه ای از خسارت های مشابهی که در دو زلزله (۱۹۸۵ تا ۲۰۱۷) صورت گرفته، برای ما فرصت مناسبی است تا عملکرد مردم و جامعه مهندسین مکزیک را در این ۳۲ سال بررسی نماییم’ هر چند که خسارات ناشی از زلزله به پارامترهای مختلفی بستگی دارد ولی با توجه به تصاویر و گزارش های مخابره شده به صورت کلی می توان گفت که مردم و مهندسین مکزیک از تجربیات زلزله ۱۹۸۵ در زمینه کاهش مخاطرات لرزه ای به خوبی بهره برده اند.
مشاهده منابع آزمون نظام مهندسی
