فضای اشتغال

فضای اشتغال فضایی محصور برای کسب و کار و استقرار شاغلان به تعداد کمتر از بیست نفر می باشد، که به وسیله عنصرهای ساختمانی از سایر فضاها جدا شده، که دارای نور و تهویه ی طبیعی یا مصنوعی و حفاظت های لازم در برابرعوامل طبیعی می باشد، که در مقاله زیر الزامات مربوط به فضاهای اشتغال از جمله حداقل اندازه های سطح کف و ابعاد این فضاها،دسترسی به فضای اشتغال از فضای اشتغال یا اقامت دیگر، حداقل سطوح شیشه که باید یک هشتم سطح کف باشد و همچنین تامین نور و تهویه ی الزامی این فضاها و اندازه ی ارتفاع آزاد از کف تا سقف صاف و شیب دار، حداقل ارتفاع آزاد زیر سایر عناصر ساختمانی، نورگیری و تهویه فضاهای اشتغال از حیاط های خلوت یا پاسیوها و الزامات فضاهای اشتغال واقع در زیرزمین را مورد بررسی قرار می دهد.

فضای اشتغال فضایی محصور برای کسب و کار و استقرار شاغلان به تعداد کمتر از بیست نفر می باشد، که به وسیله عنصرهای ساختمانی از سایر فضاها جدا شده، که دارای نور و تهویه ی طبیعی یا مصنوعی و حفاظت های لازم در برابرعوامل طبیعی می باشد، که در مقاله زیر الزامات مربوط به فضاهای اشتغال از جمله حداقل اندازه های سطح کف و ابعاد این فضاها،دسترسی به فضای اشتغال از فضای اشتغال یا اقامت دیگر، حداقل سطوح شیشه  که باید یک هشتم سطح کف باشد و همچنین تامین نور و تهویه ی الزامی این فضاها و اندازه ی ارتفاع آزاد از کف تا سقف صاف و شیب دار، حداقل ارتفاع آزاد  زیر سایر عناصر ساختمانی،  نورگیری و تهویه فضاهای اشتغال از حیاط های خلوت یا پاسیوها و الزامات فضاهای اشتغال واقع در زیرزمین را مورد بررسی قرار می دهد.

فضای اشتغال

فضای  اشتغال

فضای اشتغال: فضایی محصور برای کسب و پیشه واستقرار شاغلان به تعداد کمتر ازبیست نفر درتمام تصرف هاست، که به وسیله عناصرساختمانی از جمله دیوارها یاجداکننده های قابل جابجایی(پارتیشن)، سقف وکف ازسایر فضاها جدا شده ودارای نور وتهویه طبیعی یا مصنوعی وحفاظت لازم دربرابر عوامل طبیعی باشد.

الزامات کلی:

حداقل اندازه های سطح کف وابعاد این فضاها بایدخارج از کمدهای دیواری توکار، تاقچه ها وآستانه ی درها وپنجره ها اندازه گیری وکنترل شود مگرآنکه درمواردی به گونه ای دیگر بیان شده باشد.

دسترسی به یک فضای اشتغال نباید ازفضای اشتغال یا اقامت دیگری باشد مگرآنکه سلسه مراتب فعالیت مستلزم عبور ازیک فضای اشتغال دیگر باشد یا به عنوان فضای الحاق شده محسوب شود.

فضاهای اشتغال بایدحداقل ۲٫۴۰متر ارتفاع آزاد ازکف تا سقف داشته باشند. این حداقل باید درتمام سطح الزامی رعایت شود. درسقف شیبدار، ارتفاع درقسمت های دارای فاصله ۰٫۳۰متر و بیشتر، کوتاهترین قسمت آن نباید از ۲٫۰۵متر کمترباشد.

نظام مهندسی معماری تهران

آزمون نظام مهندسی معماری نظارت

حداقل ارتفاع آزاد زیر چارچوب درها، تیرها، لوله ها و کانالها و سایرعناصر سازه ای درفضاهای اشتغال که از زیر آنها عبورصورت میگیرد، نباید از ۲٫۰۵متر کمترباشد.

هرفضای اشتغالی که از نظر قوانین کارالزاما به نورطبیعی نیاز دارد، باید حداقل دارای یک یا چند در وپنجره شیشه ای باشد که لازم است با رعایت ضوابط شهرسازی، به طور مستقیم رو به فضای باز یا معبرعمومی باشد.

درصورتیکه پنجره به سمت ایوان باز شود، رعایت مقررات تامین شده برای فضاهای اقامت دراین شرایط نیز الزامیست.

حداقل سطوح شیشه درفضاهای اشتغال، یک هشتم سطح کف است.

تمام فضاهای اشتغال که مورد استفاده اشخاص قرار میگیرند، باید به طورطبیعی یا مکانیکی تعویض هوا شوند. نورگیری فضاهای اشتغال میتواند به صورت طبیعی یا مصنوعی انجام شود مگرآنکه قوانین کارتامین نورطبیعی را الزامی کند.

درصورت نورگیری از حیاط های خلوت یا حیاط های داخلی و پاسیوها، باید اندازه ها، سطح وسایر مقررات تعیین شده برای این حیاط ها ومقررات اختصاصی تصرف ها رعایت گردد.

الزامات فضاهای اشتغال واقع در زیرزمین:

درفضاهای اشتغال واقع درزیرزمین که تامین نور طبیعی از نظر قوانین کار الزامی است، شرایط بیان شده برای فضای اقامت در زیرزمین باید رعایت شود.

اتاق های منضم به فضاهای اشتغال، درصورتیکه حداقل۸۰ درصد دیوارمشترک آن با فضای اصلی باز باشد، نیاز به نور و هوای مستقل ندارد و برای محاسبه نور وهوای لازم، سطح اتاق منضم، به سطح فضای اصلی افزوده میشود. در غیراینصورت فضای الحاق شده باید مطابق نوع استفاده، از نورگیری وتهویه مطابق این مقررات برخوردار باشد.

فضای اشتغال

در حالتی که کمتر از ۸۰ درصد دیوارمشترک فضای الحاق شده به فضای اصلی باز باشد، باید هردو فضا از ورودی مستقل نیز برخوردار باشند مگر درمواقعی که فضای دارای ورودی تنها برای انتظار یا استقرار افرادی چون منشی یا راهنما استفاده شود که دراین حالت میتواند تنها راه ورود به فضای دوم از این فضا باشد مشروط بر آنکه اندازه ی عبوری آزاد وبدون مانع کافی برقرار باشد.

برای تامین نور و تهویه ی الزامی فضاهای اشتغالی که باید به شکل طبیعی صورت گیرد، در صورت عدم امکان تعبیه ی پنجره دیواری، استفاده از نورگیرهای سقفی مطابق مقررات الزامی است.

به هنگام تغییر تصرف یا تعمیر اساسی فضاهای اشتغال موجود که سطح پنجره ی آنها نسبت به سطح الزامی کمتر است، تا حداکثر ۵۰ درصد از سطح الزامی می تواند از طریق نورگیر سقفی تامین شود.در تمام تصرف ها بسته به نوع تصرف و بار تصرف، باید فضاهای بهداشتی به تعداد کافی تامین شود.و تعبیه فضاهای بهداشتی برای افراد معلول الزامی است و حداقل اندازه ۱٫۵۰ در ۱٫۷۰ متر است.

دسترسی به فضای بهداشتی در واحدهای تصرف که حداکثر دارای دو فضای مستقل اقامت یا اشتغال هستند می تواند از یکی از این فضاها تامین شود مشروط برآنکه دسترسی به فضای مورد نظر برای همه فراهم و تهویه لازم ومستقل برای فضای بهداشتی مطابق مقررات برقرار باشد.

در صورتی که طبقات زیرین ساختمان( زیرزمین یا همکف) به توقفگاه اختصاص داده شود، حیاط های خلوت یا پاسیوهایی که برای تامین نور و تهویه ی اتاق ها یا فضاهای قابل سکونت و اشتغال پیش بینی شده اند، نباید تا فضای توقفگاه ادامه یابند، مگرآنکه کاملا به نحوی دوربندی شده باشند که امکان انتقال دود یاصدای توقفگاه به فضای اقامت یا اشتغال وجودنداشته باشد.

حیاط های خلوت یا پاسیوهایی که برای تامین نور وتهویه ی فضاهای اقامت یا اشتغال درطبقات پیش بینی میشوند باید دارای حداقل ۱۲مترمربع مساحت باحداقل ۳مترعرض باشد.

در ساختمان های گروه ۱تا۵واقع در زمین های با مساحت کمتر از ۲۰۰مترمربع، مساحت الزامی حیاط خلوت یا پاسیو، برای نورگیری فضاهای اقامت یا اشتغال، حداقل ۶درصد مساحت زمین است. حیاط های محصور به صورت گودال باغچه، درصورتیکه به منظور تامین نور وتهویه فضاهای سکونت و اشتغال در زیرزمین مورد استفاده قرارگیرند باید دارای حداقل ۲۰مترمربع مساحت وحداقل ۴٫۵متر عرض باشند.