لوله کشی روکار

در لوله کشی روکار تمامی اتصالات باید از نوع پیچی باشد و به وسیله پیچ و مهره و بوشن و زانو و سه راه به یکدیگر متصل شود.

در لوله کشی روکار تمامی اتصالات باید از نوع پیچی باشد و به وسیله پیچ و مهره و بوشن و زانو و سه راه به یکدیگر متصل شود.

لوله کشی روکار

لوله کشی  روکار

محل و فاصله بست های لوله های روکار به وسیله مهندس ناظر تاسیسات تعیین می شود و در هر حال فاصله بست ها بین ۴۰ تا ۱۰۰ سانتی متر است.

اتصال لوله کشی به دستگاه های دارای لرزش (مانند موتور) باید به کمک لوله های فولادی قابل انعطاف با بوشن های مناسب، که حداقل طول آن ها ۲۰ سانتیمتر باشد انجام میشود.

در صورتی که از لوله های فولادی سیاه استفاده می شود باید با یک دست رنگ ضد زنگ و یا رنگ ثانویه پوشانده شود.

در مکانهای تر ساختمان حداقل ۶ میلیمتر فاصله بین تمامی لوله ها، جعبه ها و سایر لوازم و دیوار و یا سطح اتکایی وجود داشته باشد.

تغییر لوله (برای مثال فولادی به پلاستیکی) بدون تعبیه نوعی جعبه در محل تغییر ممنوع است.

در لوله کشی های PVC از زانویی استفاده نشود ولوله با حرارت مناسب و به طرز صحیح خم گردد.

لوله کشی به طور افقی و مورب بر روی دیوار ممنوع بوده تمامی لوله‌کشی ها باید عمودی باشد.

لوله کشی سقف یا کف باید از کوتاهترین مسیر انجام گیرد و بین دو کلید نباید بیشتر از چهار خم ۹۰ درجه وجود داشته باشد.

منابع آزمون نظام مهندسی تاسیسات برقی نظارت

مبحث ۱۵ نظام مهندسی برق

لوله های روکار در اتاق‌های برق، تاسیسات مکانیک، شفت های آسانسور و بام از جنس فولادی گالوانیزه عمقی داغ مرغوب میباشد.

اتصالات لوله کشی متناسب با جنس لوله ها است. استفاده از اتصالات لوله کشی فولادی برای لوله کشی PVC و یا بالعکس مجاز نیست.

در لوله کشی فولادی استفاده از بوشن گالوانیزه، بوشن براس و بوشن برنجی در محل ورود لوله به جعبه انشعاب ها و تابلوها ضروری است. اتصال لوله بدون استفاده از این اجزا به هیچ وجه مجاز نیست.

در لوله کشی فولادی (روکار) برای نصب هر المان برقی باید جعبه انشعاب مناسب پیش‌بینی شود.

در حد فاصل لوله فولادی تا محل نصب دستگاه‌های مختلف (الکتروپمپ یا فن کویل و…) از لوله خرطومی گالوانیزه با روکش PVC قابل انعطاف استفاده شود. برای اتصال لوله خرطومی فولادی به لوله فولادی از گلند دو پیچه مناسب با این کار استفاده شود.

فاصله بین بست های لوله کشی روکار حداکثر ۱۰۰ سانتی متر و با رعایت نصب بست در محل زانوها و ابتدا و انتهای لوله کشی است.

در صورت استفاده بیش از چهار عدد زانو (۳۶۰ درجه) در یک مسیر لوله کشی و یا مسیر بلندتر از ۱۵ متر، نصب جعبه کشش در طول مسیر الزامی است.

کلیه لوله های فولادی گالوانیزه عمقی داغ باید مطابق استاندارد DIN 49020 تولید شده باشند.

لوله های توکار در دیوار ها باید به حداقل دو سانتی متر زیر سطح تمام شده نصب شوند. قوطی کلید و پریز ها باید به گونه ای نصب شوند که سطح خارجی آن مماس با سطح تمام شده دیوار باشد. قبل از نصب قوطی کلید و پریز، نوع تریر و پریز باید قطعی شود و متناسب با آن اقدام به خرید و نصب قوطی نمود.

لوله کشی روکار

لوله های توکار در کس باید حداقل ۳ سانتی متر زیر کف تمام شده نصب شوند، برای نصب جعبه انشعاب توکار در کف باید سطح خارجی قطعه مدفون در کف مماس با کف تمام شده قرار گیرد تا پس از بسته شدن درب جعبه نتیجه مطلوب حاصل گردد.

قطر داخلی لوله ها هیچگاه کمتر از یک و نیم برابر دسته سیم های داخل آن نباشد.

در سر لوله های ورودی در قوطی کلید ها و تابلوی برق سر لوله پلاستیکی گزارده شود.

استفاده از لوله های پلی امید (خودسوز) و همچنین لوله های خرطومی پلاستیکی برای لوله کشی مجاز نیست.فقط در موارد خاص با تعیین نظارت کارگاه استفاده از لوله خرطومی نسوز باتور کمتر از ۲ میل مجاز می باشد.

لوله های برق سیستم های مختلف و همچنین مدارهای برقی مختلف از یکدیگر مجزا بوده و استفاده از لوله مشترک مجاز نیست.

لوله کشی در داخل سقف های کاذب از زیر سقف اصلی انجام می‌شود. لوله کشی روی سقف کاذب به هر صورت مجاز نیست.