عمر مفید ساختمان در ایران و اروپا چه تفاوتی دارد؟ عمر مفید ساختمان در اروپا صد سال و در ایران بیست و پنج سال است
بزرگ ترین عامل کاهش عمر ساختمانها در ایران، رعایت نکردن ضوابط فنی هنگام اجراست.
به گزارش اخبار نظام مهندسی، یک عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان، امروز در جلسه پژوهشی “معماری، شهر، توسعه پایدار” که در تهران برگزار گردید، با تشریح موانع توسعه صنعت ساختمان در کشور ، خواستار توجه دولت به اهمیت ساخت اصولی ابنیه گردید.عمر مفید ساختمان در اروپا صد سال و در ایران بیست و پنج سال
عمر مفید ساختمان در اروپا صد سال و در ایران بیست و پنج سال است
عمر مفید ساختمان در اروپا صد سال و در ایران بیست و پنج سال است
محمد رستم پور بیان کرد: در حوزه صنعت ساختمان و صرفه جویی در مصرف انرژی، ضوابط و مقررات فراوانی تا به حال گرداوری گردیده و سازمان نظام مهندسی نیز نظارت گسترده ای بر ابعاد مختلف ساختمان سازی دارد.
رستم پور گفت: کیفیت مصالح ساختمانی نیز حداقل در پانزده سال اخیر به نحو چشم گیری نسبت به گذشته افزایش یافته و در حال حاضر اغلب مصالح موجود در بازار دارای استانداردهای لازم هستند، با این وجود هم چنان عمر مفید ساختمان های ایران پایین است؛ در حالیکه ساختمانهای مسکونی، تجاری و خدماتی در اروپا حداقل صد سال عمر میکنند و بعد از پایان این دوران نیز با یک بازسازی جزئی هم چنان قابل استفاده هستند، ولی در کشور ما حداکثر عمر استفاده از ساختمان به بیست و پنج سال می رسد و بعد از این مدت ساختمان بعنوان کلنگی شناخته میشود و نیازمند تخریب و بازسازی است.
او ادامه داد: اگر معتقد هستیم که ضوابط معماری و کیفیت مصالح ما مناسب هستند، بنابر این مهم ترین عامل کاهش عمر ساختمانها در ایران شیوه اجرای آن هاست که اغلب توسط کارگران بدون مهارت و دانش فنی صورت می گیرد.
وی افزود: قرار بود در طول دهه هشتاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تمامی شاغلان حرفه ساختمانی را تحت آموزش ویژه قرار دهد و به آن ها گواهی نامه مهارت فنی اعطا کند ولی به علل مختلف سرعت اجرای این طرح بسیار کند شده و در حال حاضر تعداد کمی از کارگران ساختمانی دارای این گواهی نامه فنی هستند. متاسفانه از همین تعداد محدود کارگر ماهر نیز بانک اطلاعاتی مناسبی در اختیار نداریم تا هنگام اجرای طرحهای ساختمانی از آن ها استفاده کنیم.
این کارشناس معماری افزود: اگر میخواهیم وارد تکنولوژیهای جدید ساختمان سازی شویم، باید به آموزش و مهارتهای فنی مجریان ساختمان بیش از گذشته اهمیت دهیم.
وی گفت: یکی از مهم ترین مشکلات مراکز جمعیتی در آینده نزدیک، کمبود آب است. صنعت ساختمان چنان چه با اصول مهندسی اجرا گردد می تواند کمک خوبی به صرفه جویی در مصرف انواع انرژی و از جمله کاهش مصرف آب در شهرها کند.
رستم پور تصریح کرد: باید آب شرب ساختمانها از آبی که برای امور خدماتی (نظیر شست‌وشو و آبیاری فضای سبز) مصرف می گردد، تفکیک گردد. این کار در شهرهای بزرگ توسط تصفیه خانه های صنعتی اجرا می گردد که اخیرا دو نمونه از آن ها در اطراف تهران ساخته شده است. ولی می توان تصفیه آب و بازچرخانی آن را در داخل منازل و ساختمانها انجام و هزینه مدیریت صرفه جویی آب را در ساختمانها کاهش داد.
به گفته او در مجتمعهای جدید ساختمانی در تهران سیستمی در حال نصب است که فاضلاب واحدها را تصفیه و از طریق بازچرخانی آن، به صرفه جویی در مصرف آب کمک می کند.
عمر مفید ساختمان در اروپا صد سال و در ایران بیست و پنج سال
این کارشناس فنی با اشاره به این که نظارت بر اجرا تا به حال خوب انجام شده است تاکید کرد: بدین معنا که سازمان نظام مهندسی ساختمان قوانین بسیار محکمی دارد تا ضوابط گرداوری شده ساخت مسکن رعایت گردد. ولی در اغلب ساختمان ها افرادی ساختمان را می سازند که نه با قوانین سازمان نظام مهندسی ساختمان آشنایی دارند و نه آن که خود مهارت های فنی برای ساخت مسکن دارند. بهمین علت مصالحی که حتی اگر استاندارد تولید شده اند بدست افرادی که مهارت فنی ندارند به یک کالایی تبدیل شده که عمر مفید آن کوتاه است. بدتر آن که مجریان ساختمانها علاوه بر نداشتن مهارت فنی هیچ گونه مسئولیت کار خود را نمی پذیرند و بسیاری از صدمات صنعت ساختمان در سال های اخیر از همین نقطه بوده است.
رستم پور خاطر نشان کرد : اکنون، جوشکار، سیمان کار، دیوارچین، آجرکار و همه افرادی که در ساخت و ساز دخالت دارند مسئولیت کار خود را بعهده نمی گیرد. لذا مشکل از دو جنبه قابل بررسی است. اول آن که باید وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی به اصولی که خود بنیان گذاشته است وطبق آن باید ظرف ده سال به تمامی فعالین صنعت ساختمانی گواهی نامه مهارت فنی میداد جامه عمل بپوشاند. هم چنین باید نظام حقوقی گرداوری گردد که هر فردی اگر دست به صنعت ساختمان زد در قبال اجرای آن مسئول باشد. برای این کار باید وزارت راه و شهر سازی قوانین محدود کننده تعریف کند. بدین معنا که بگوید فقط پایان کار ساختمانی را صادر میکنیم که هم اجرا، هم نظارت و هم مصالح آن توسط اصول فنی و مهندسی، اصول استاندارد و توسط افرادی که دارای مهارت فنی هستند ساخته گردد.
در ادامه این جلسه، کامران آقایی – حقوق دان و عضو کانون وکلا – به برررسی ابعاد حقوقی مشکلات صنعت ساختمان پرداخت و ادامه داد: داشتن یک سرپناه ایمن یکی از حقوق مسلم شهری و شهروندی است. بنابر این اگر درساخت مسکن قصوری صورت میگیرد، حقوق شهری و شهروندی نقض میشوند. همه دستگاهها و افرادی که در این قصور فنی نقش دارند نیز مسئول نقض حقوق شهری و شهروندی هستند.
او با اشاره به حادثه ریزش ساختمان پلاسکو افزود: اگرچه مسئول مستقیم این حادثه خطای کاربران در استفاده غیر ایمن از ساختمان بوده است، ولی نباید نقش سایر سازمانها در جلوگیری از ادامه فعالیت تجاری و صنعتی در چنین ساختمانی را نادیده گرفت. دستگاههای مختلفی در اعطای مجوز فعالیت و عدم جلوگیری از کاربریهای غیر ایمن در این ساختمان مسئولیت دارند.
منبع : اقتصاد_مسکن
مشاهده منابع آزمون نظام مهندسی
