پل Southwark

برای رفع ترافیک روی پل های موجود در آن حوالی ، دستور داده شد که یک پل بر روی رودخانه تایمز ساخته شود.

هدف از ساخت: برای رفع ترافیک روی پل های موجود در آن حوالی ، دستور داده شد که یک پل بر روی رودخانه تایمز ساخته شود.

پل Southwark

پل  Southwark

Southwark Bridgeیک پل قوسی فولادی است که منطقه ساوت وارک و شهر لندن را در کنار رودخانه تایمز به هم وصل می کند.

در واقع دو پل Southwark در این محل وجود داشته است. پل فعلیSouthwarkهمانی است که از سال ۱۹۲۱ در این محل است. توسط سر Ernest Georgeو سر  Basil Mottطراحی شده است.

منابع آزمون نظام مهندسی عمران نظارت پایه ۳

نظام مهندسي عمران

اینپل جایگزینیک پل آهنی طراحی شده توسط جان رنی است که در سال ۱۸۱۹ افتتاح شد و در زمان جنگ جهانی اول تخریب شد.

ساخت نسخه فعلی این پل در سال ۱۹۱۲ آغاز شد ، اما به دلیل جنگ تا ۶ ژوئن ۱۹۲۱ برای تردد باز نمی شد.

پل رنی به عنوان پل کوئین استریت شناخته شده بود. علت جایگزین این پل آن بوود که به دلیل عرض ۱۲٫۸ متر ، برای مقابله با میزان رو به رشد ترافیک خیلی باریک بود.

با این حال ، این پل به دلیلآهنی بودن آن قابل توجه بود. در این پل ۶۰۰۰ تن آهن – از Rotherham – وجود داشت.

گفته می شد طول دهانه  مرکز پل قدیمیSouthwark بزرگترین دهانه آهنی است که تاکنون ساخته شده است و به میزان ۲۴۰ فوت (۷۳ متر) طول دارد.

این پل عریض و گسترده تر فعلی دارای ۲۴۳٫۸ متر طول و ۱۶٫۸ متر عرض است.

بینabutment  ها ۲۱۶ متر اندازه گیری می شود. abutment سازه ای است که برای مقابله اب فشار جانبی قوس ، به عنوان مثال ، انتهاییک پل ساخته شده است.

این پل دارای پنج قوس فولادی است – به طوری که پنج دهانه – توسط چهار اسکله سنگی گرانیتی پشتیبانی می شود.

دو دهانه در هر دو انتها حدود ۴۵ متر طول دارد ، در حالی که سه دهانه وسط در مجموع ۷۳ متر است.

این پل به گونه ای طراحی شده بود که دارای پنج دهانه باشد به این ترتیب که اسکله ها با اسکله  پل هایBlackfriars  و  London صف کشیدند تا تردد رودخانه ها از طریق آن راحت تر شود.

در سال ۱۹۹۵ به وضعیت فعلی این پل درجه ۲ داده شد.

تفاوتی که با احداث پروژه ایجادشد

پل Southwark  برای تأمین گذرگاه دیگری از رودخانه تایمز ساخته شد تا از ازدحام ترافیک فزاینده در پل های بلک فریس و لندن در این نزدیکی استفاده شود.

نحوه انجام کار

سر Basil Mott  ، مهندس پروژه  و معمار پروژه  سر Ernest George اسکله ها و برج های پل Southwark را که امروزه هنوز ایستاده اند ، طراحی کرده اند.

این پل دارای پنج قوس فولادی است که به وسیله چهار اسکله پشتیبانی می شوند.

پل Southwark

اینیک جایگزینیک پل سه قوس آهنی با دو اسکله در همان محل شد.

برای ساختن پل در همان جای پروژه قبلی و ادامه تردد عبور و مرور از زیر و روی پل ، دو پل موقت بر روی رودخانه در هر طرف ساخته شد.

پل Southwark در سال ۱۸۱۹

پل های موقت به مردم امکان ادامه عبور از رودخانه با پای پیاده را می دادند.

آنها همچنین از جرثقیل هایی که برای تخریب پل قدیمیSouthwark و ساختن پل جدید استفاده می شد ، پشتیبانی می کردند.

پل Southwark

کارهای سنگی در اسکله های قدیمی بازیافت می شدند و در صورت امکان استفاده می شدند.

پایه های اسکله های جدید با استفاده از کیسون(caisson) های فولادیروی ستون ها ساخته شد. کیسون سازه ای ضد آب است که اجازه می دهد تا با استفاده از پمپاژ آب ، کار بر روی پایه هاییک پل انجام شود. این باعث می شود منطقه کار خشک بماند.

هنگامی که پایه های چهار اسکله ساخته شد ، آنها روی کیسون های فولادی  که پر از بتن بودند ، قرار داده شدند.

پنج طاق پل Southwark هر کدام دارای هفت قوس فولادی است که در زیر آنها قرار دارد.آنهاتوسط اتصالات فلزی برای اطمینان از خم نشدن این پل ها استفاده شده اند.

رابرت استیفنسون در سال ۱۸۱۹ درباره نسخه قدیمی این پل می گوید:

به عنوان نمونه ای از سازه قوسی ، با توجه به نسبت های عظیم آن ، جلوه معماری آن ، و سادگی کلی و جزئیاتی که در آن وجود دارد ، اعتراف می کنم بی نظیر است.