مبنای محاسبه ارتفاع ساختمان
مبنای محاسبه ارتفاع ساختمان، فاصله قائم تراز متوسط کف معبر مجاور تا متوسط ارتفاع بام شیب دار و یا بالاترین نقطه جان پناه الزامی در بام های مسطح است. و در ساختمان های موجود در بافت تاریخی محدودیت وجود دارد. حداکثر ارتفاع در گروه های ساختمانی دارای زیرزمین با پنجره و بدون آن متفاوت است و در این مقاله سعی شده است تا حداقل ارتفاع در قسمت های مختلف یک ساختمان را مورد بررسی قرار دهد از جمله این فضاها: ارتفاع در فضای ورودی، ارتفاع راهروها، حداقل ارتفاع غیر سرگیر پله ها و پاگرد های آن ها، حداقل ارتفاع فضای اقامت، حداقل ارتفاع آزاد زیر چارچوب درها، تیر ها، لوله ها، ارتفاع حداقل فضا های بهداشتی در واحد های مسکونی، ارتفاع مجاز توقف گاه های کوچک، متوسط و بزرگ و همچنین توقف گاه های عمومی و خصوصی را بررسی کند.
مبنای محاسبه ارتفاع ساختمان، فاصله قائم تراز متوسط کف معبر مجاور تا متوسط ارتفاع بام شیب دار و یا بالاترین نقطه جان پناه الزامی در بام های مسطح است. و در ساختمان های موجود در بافت تاریخی محدودیت وجود دارد. حداکثر ارتفاع در گروه های ساختمانی دارای زیرزمین با پنجره و بدون آن متفاوت است و در این مقاله سعی شده است تا حداقل ارتفاع در قسمت های مختلف یک ساختمان را مورد بررسی قرار دهد از جمله این فضاها: ارتفاع در فضای ورودی، ارتفاع راهروها، حداقل ارتفاع غیر سرگیر پله ها و پاگرد های آن ها، حداقل ارتفاع فضای اقامت، حداقل ارتفاع آزاد زیر چارچوب درها، تیر ها، لوله ها، ارتفاع حداقل فضا های بهداشتی در واحد های مسکونی، ارتفاع مجاز توقف گاه های کوچک، متوسط و بزرگ و همچنین توقف گاه های عمومی و خصوصی را بررسی کند.
ارتفاع ساختمان
ارتفاع ساختمان
مبنای محاسبه ارتفاع ساختمان، فاصله قائم تراز متوسط کف معبر مجاور تا متوسط ارتفاع بام شیب دار و یا بالاترین نقطه جان پناه الزامی در بام های مسطح است.
درصورت طراحی اتاقک آسانسور وخرپشته برروی بام، محل استقرار این مجموعه حتی الامکان به سمت وسط پلان ساختمان انتقال یابد تا تاثیر آن برنما تقلیل یابد.
در بافت های شهری تاریخی مصوب، محدودیت ارتفاع و اندازه های بنا باید طبق ضوابط مورد تآیید سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری درنظر گرفته شود.
محدودیت های کلی مساحت وارتفاع
حداکثر ارتفاع مجاز گروه های ساختمانی برحسب تعداد طبقات آنها، ازنظر این مبحث مطابق مقادیر تعیین شده در این قسمت است، مگرآنکه به دلیل شرایط خاص اقلیمی و یا نوع تصرف یا ساختار بنا، مقادیر دیگری برای ارتفاع مجاز ساختمان ها در طرح های مصوب توسعه و عمران شهری یا در مقررات اختصاصی تصرف ها تعیین شده باشد.
نظام مهندسی معماری مازندران
آزمون نظام مهندسی معماری نظارت
- درگروه های ساختمانی ۱، ۲ و ۳(در حالت یک طبقه)، در ساختمان های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، ۵٫۸۰متر و در ساختمان های فاقد آن ۴٫۹۰متر.
درگروه های ساختمانی ۱، ۲و ۳ (در حالت دو طبقه)، در ساختمان های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، ۹متر و در ساختمان های فاقد آن ۸٫۱۰متر.
- درگروه های ساختمانی ۴و ۵ (در حالت سه طبقه)، در ساختمان های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، ۱۲٫۲۰متر و در ساختمان های فاقد آن حداکثر ۱۱٫۳۰متر.
ارتفاع ساختمان
درگروه های ساختمانی ۴و ۵ (در حالت چهار طبقه)، در ساختمان های دارای زیرزمین با پنجره نورگیر از نما، حداکثر ۱۵٫۴۰ و در ساختمان های فاقد آن حداکثر ۱۴٫۵۰متر.
- درگروه های ساختمانی ۶و ۷( پنج تا هفت طبقه یا تا ارتفاع ۲۳متر) و گروه ۸( با ارتفاع بیش از هفت طبقه یا بیش از ۲۳متر)، به تناسب تعداد طبقات و سایر ضوابط و مقررات قانونی.
ارتفاع و مساحت مجاز براساس نوع ساختار و وضعیت استقرار ساختمان در زمین با محدودیت های تعیین شده درمبحث سوم مقررات ملی ساختمان برای گروه تصرف، منطبق باشد.
محدودیت های مساحت ساختمان، بخشی از ساختمان یا فضا، برپایه سطح تصرف مورد نیاز به ازای هر نفر (واحد سطح تصرف)، که در مبحث سوم مقررات ملی ساختمان تعیین شده است محاسبه میگردد.
درصورت افزایش ارتفاع بیش از حدود تعیین شده برای گروه های ساختمانی بالا دریافت مجوز از شهرداری و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان بدین منظور الزامیست.
افزایش تعداد طبقات و مساحت ساختمان ها بیش ازحداکثر مجاز تعیین شده دربالا مجاز نیست، مگر آنکه با شرایط تعیین شده درمبحث سوم مقررات ملی ساختمان برای افزایش مجاز آنها دربرخی تصرف ها انطباق یابد.
ارتفاع ساختمان
درفضای ورودی، ارتفاع زیر سقف از کف تمام شده نباید از موارد زیر کمتر باشد:
حداقل ۲٫۱۰ متر در بیشتر از ۵۰درصد سطح فضا.
حداقل ۲٫۰۵ متر به صورت موضعی یا محدود در ۵۰درصد باقی سطح فضا.
حداکثر ارتفاع مجاز تراز کف ورودی اصلی ساختمان از متوسط ارتفاع تراز معبر مجاور ۱٫۲۰متر است در شرایط خاص بسته به ویژگی محل، مرجع صدور پروانه میتواند با ضوابط محلی تطبیق دهد.
ارتفاع راهروها باید با ارتفاع الزامی فضای ورودی انطباق داشته باشد.
حداقل ارتفاع غیر سرگیر پله ها و پاگردهای آن ها درتمام طول مسیر ۲٫۰۵متر است که از لبه ی هر کف پله اندازه گیری میشود.
حداقل ارتفاع فضای اقامت باید ۲٫۴۰متر باشد. این حداقل باید درتمام سطح الزامی رعایت شود. دراتاق های اقامت واقع درزیر سقف شیبدار، ارتفاع درقسمت هایی با فاصله ۰٫۳۰متر از کوتاه ترین قسمت آن نباید از ۲٫۰۵متر کمتر باشد.
حداقل ارتفاع آزاد زیر چارچوب درها، تیرها، لوله ها و کانال ها و سایر عناصر سازه ای درفضاهای اقامت که از زیر آنها عبور صورت میگیرد، نباید از ۲٫۰۵متر کمتر باشد.
درصورت تعبیه ی میان طبقه درفضای اقامتی به عنوان بخشی از آن فضا، ارتفاع قسمت بالا و پایین آن باید به ترتیب حداقل ۲٫۱و ۲٫۴متر باشد.
ارتفاع ساختمان
ارتفاع حداقل فضاهای بهداشتی در واحد های مسکونی در ۸۰ درصد از سطح الزامی باید ۲٫۲۰متر باشد. در سقف شیبدار، ارتفاع کوتاهترین قسمت آن نباید از ۲٫۰۵متر کمتر باشد.
ارتفاع مجاز توقفگاه ها:
ارتفاع مجاز توقفگاه های کوچک خودرو، به منظور تقلیل خطرات ناشی از حریق، از کف تا سطح زیرین سقف و یا درصورت وجود تاسیسات یا عناصر سازه ای در زیرسقف، تا پایینترین نقطه آن ها حداقل ۲٫۲۰متر است. در توقفگاه های متوسط و بزرگ حداقل ارتفاع از کف تا زیر سقف ۲٫۴۰متر است.
ارتفاع ساختمان
درکلیه توقفگاه های عمومی، بزرگ ومتوسط خصوصی رعایت حداقل ارتفاع آزاد در ورودی و خروجی خودرو به میزان ۲٫۱۰متر الزامی است. درتوقفگاه های خصوصی کوچک، درصورت وجود ورودی مجزای دیگری برای اشخاص، پیش بینی ورودی و خروجی سواره به ارتفاع حداقل ۱٫۹۵متر الزامی است. درغیر اینصورت تابع حداقل ارتفاع الزامی چارچوب در فضاها خواهد بود.
