اقدام مثبت دولت در توقف کاهش سطح آب دریاچه ارومیه
امروز دریاچه ارومیه دوران بحرانی را پشت سر گذاشته است. این موضوع را باید در گرو فعالیت گروهی دید که طرحهایی را آماده نمودند و به جد پی گیر شدند و هنوز در حال فعالیتند. کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه با بودجهای که هیئت دولت در سال نودوپنج تصویب کرده است،
به گزارش اخبار نظام مهندسی (akhbarmohandesi.ir)، امروز دریاچه ارومیه دوران بحرانی را پشت سر گذاشته است. این موضوع را باید در گرو فعالیت گروهی دید که طرحهایی را آماده نمودند و به جد پی گیر شدند و هنوز در حال فعالیتند. کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه با بودجهای که هیئت دولت در سال نودوپنج تصویب کرده است،اقدام مثبت دولت در توقف کاهش سطح آب دریاچه ارومیه
اقدام مثبت دولت در توقف کاهش سطح آب دریاچه ارومیه
باز هم برنامههایش را دنبال خواهد نمود تا دریاچه ارومیه زنده گردد. البته نجات دریاچه را نباید فقط خود کارگروه ملی دنبال نماید، بلکه نهادهای دیگر هم باید هم یارش باشند، مثلا در مورد صرفهجویی چهل درصدی آب کشاورزی که جزء برنامههای اصلی ستاد است، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی میتواند کمک کننده باشد؛ سازمانی که با کشاورزان در ارتباط نزدیک است و میتواند در هم کاری با ستاد احیای دریاچه ارومیه، کشاورزان را به استفاده از شیوه های جدید و اصلاح روشهای سنتی ترغیب کند و متقاعدشان نماید که در عین صرفه جویی میتوانند محصول خوبی برداشت نمایند.
البته کشاورزانی که ستاد بدنبال اصلاح روش فعالیت و صرفه جویی از طرف آن هاست، تا حدی هم در این مورد موفق بوده است؛به طوریکه کار کشاورزان با اصلاح روی کرد در حالی ادامه داشته که در عین پایین آوردن مصرف آب، در تولیدات پیشرفت داشتهاند. این یعنی کار بشکل کارشناسی و دقیق انجام شده است، بنظر من راه حل خوبی است و امیدوارم از این روش بیش تر برگرفته گردد و کار به انتقال آب از منابع دیگر نکشد.
یکی از برنامههای خوب دیگر اختصاص حقابه زیست محیطی بدریاچه است؛ اتفاقیکه پیش از این نمیافتاد؛ در واقع یکی از مهم ترین عوامل تخریب تالابها در ایران تامین نشدن حقابه زیست محیطی آن ها است. گذشته از تمام این مسائل، بازگشت امید به احیای دریاچه است که به وجود آمده و با همین امید ادامه میدهیم.
از میان برنامههای انجام گردیده و در حال انجام، پروژه انتقال آب سیلوه به دریاچه ارومیه یکی از مهم ترین طرحهاست که اگر مطابق برنامه پیش برود احیای دریاچه را سرعت خواهد بخشید.
در کنار این طرحها، حمایت دولت مسالهای است که با وجود آن برنامهها سرعت میگیرد. اگرچه تزریق بودجه سال قبل این ستاد بدلیل درآمد کم دولت در ماههای اول، به اواخر سال کشیده شد ولی هم دولت و هم مجلس در تلاش است که دریاچه بگذشته خود برگردد.
نگاهی بوضع موجود نیز نشان میدهد، در حال حاضر آب دریاچه نه تنها کم نشده بلکه چندین سانتی متر از اندازه قبلی هم بالاتر آمده است. همینکه جلوی پایین رفتن سطح آب گرفته شده یعنی فعالیتها درست بوده است. طبق همین اساس باید پی گیر ادامه فعالیتهای ستاد احیای دریاچه ارومیه بود. علاوه بر این در استانهای مختلف برای کردستان، آذربایجانشرقی و غربی هم سازمانهای آب و ادارات جهاد کشاورزی وظایفی تعریف شده و آن ها هم در راستای هدف احیا پیش میروند.
پیشنهاد من برای ادامه فعالیتهای کارگروه ملی احیای دریاچه ارومیه، ادامه همین برنامه منطقی است. در کنار این تزریق سالانه ششصد تا هفتصد میلیارد تومان بودجه، ادامه صرفه جوییها و انجام برنامههای بزرگ انتقالی مانند سد زاب که قرار است ششصد میلیون متر مکعب آب به دریاچه برساند، همگی میتوانند تا یک دهه آینده دریاچه ارومیه را زنده نمایند.
از طرفی در حالیکه انتخابات ریاست جمهوری را پیشرو داریم، هر رئیس جمهوری که روی کار بیاید، بهتر است که با عقل و تدبیر پی گیر ادامه فعالیتهای احیای دریاچه باشد؛ موضوع احیای دریاچه ارومیه، مسالهای اجتماعی است، الان مردم احیای آنرا میخواهند، حتی کشاورزان که ظاهرا از این رویداد منتفع نمیشوند.
البته درمورد این موضوع مهم نه تنها رئیس جمهور که مجلس شورای اسلامی هم تصمیم گیرنده است. مساله محیط زیستی ملی است و حتی جهان هم بدریاچه ارومیه حساس است. هیچکس نمیخواهد توفانهای نمکی به استانها و کشورهای مختلف راه یابد. موضوع دریاچهها و تالابها آن قدر مهم است که در برنامه ششم توسعه هم دیده شده و مجلس هم روی آن حساس است، لذا کسی نمیتواند رو بروی احیای تالابها و دریاچهها بایستد.
مجلس هم پی گیر موضوع است و در فراکسیون احیای دریاچه ارومیه اقوام مختلف برای نجات این منبع ملی فعالیت میکنند. همه دیدند که خشک شدن هورها در استان خوزستان چه بلایی بر سر محیط زیست منطقه آورد و نفس مردم را تنگ کرد، برای همین است که نباید این تجربه در مکانهای دیگر تکرار گردد، نه در دریاچه ارومیه، و نه در تالابها و دریاچههای دیگر. تا آن جا که ممکن است باید هوای منابع مهم مان را داشته باشیم چرا که زیانیکه از خشکیدن اینها به بارمیآید، هرگز قابل جبران نیست.
منبع: آنا
پاسخ تشریحی آزمون نظام مهندسی تاسیسات برقی طراحی اسفند ۹۶