لزوم اصلاح ضوابط شهرداری و سازمان نظام مهندسی شهرداری تهران لزوم اصلاح ضوابط شهرداری و سازمان نظام مهندسی شهرداری تهران
لزوم اصلاح ضوابط شهرداری و سازمان نظام مهندسی شهرداری تهران ، از طرف معاون عمرانی استانداری اعلام شد. شهرداری و سازمان نظام مهندسی خود را ناظر مقیم پروژه‌های عمرانی نمی دانند
به گزارش پایگاه خبری مهندسین نیوز – مرجع اخبار نظام مهندسی، لزوم اصلاح ضوابط شهرداری و سازمان نظام مهندسی شهرداری تهران ، از طرف معاون عمرانی استانداری اعلام شد. شهرداری و سازمان نظام مهندسی خود را ناظر مقیم پروژه‌های عمرانی نمی دانند
لزوم اصلاح ضوابط شهرداری و سازمان نظام مهندسی شهرداری تهران
معاون عمرانی استانداری تهران بیان کرد: شهرداری و سازمان نظام مهندسی خود را ناظر مقیم پروژه‌های عمرانی نمی دانند.
محمد تقی زاده، معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران در پاسخ به آشفتگی های موجود در ساخت و سازها و پروژه‌های رها شده، عنوان کرد: توان نظارت سازمان نظام مهندسی و شهرداری ها محدود است، البته طبق قانون ماده صد، شهرداری ها می توانند به وسیله ماموران خود از هرگونه عملیات عمرانی بدون پروانه یا مغایر پروانه جلوگیری کنند. در تبصره هفت قانون ماده صد شهرداری ها نیز آمده است که اگر مهندس ناظر و مامور شهرداری نسبت به نظارتی که بر عهده دارد، اقدام نکند شورای انتظامی می تواند از شش ماه تا ۲ سال نسبت به محکومیت مهندس و قطع سهمیه او اقدام کند و در مواردی که تکرار صورت گیرد، این محکومیت بیشتر می شود و اگر ماموران نیز تکلیف خود را انجام ندهند، محکومیت قضایی برای آن ها پیش بینی شده است.
تقی زاده گفت: نکته‌ای که وجود دارد این است که شهرداری و سازمان نظام مهندسی خود را ناظر مقیم پروژه نمی دانند، یعنی اینکه این نظارت مرحله‌ای صورت می گیرد، مثلا در حین گودبرداری ها که به هر علتی رها شده‌اند و آن مرحله به پایان نرسیده است. در این حالت ناظر پروژه بر آن تکلیفی ندارد و در صورت اتمام زمان تعهد مهندس نظارت دیگر تعهدی ندارد و اگر تصمیم به تمدید باشد دوباره به کارش ادامه می دهد و اگر هر مرحله به پایان نرسد الزام به اجرای تعهد نیست و این نقصی در قانون نظام مهندسی است.
نقص ضوابط در پروژه‌های متوقف شده
تقی زاده ادامه داد: ناظرین پروژه‌ها می گویند که اگر می خواهیم بصورت مستمر بر یک پروژه نظارت کنیم، مبلغی که به ما پرداخت می شود بسیار کم است و حالا با این شرایط اگر اتفاقی هم حین پروژه رخ دهد ممکن است به علت نوسانات مالی پروژه بطور کلی متوقف شود، بنظر بنده نیاز داریم که بخشی از ضوابط ها اصلاح گردند.
وی با اشاره به این که شهرداری ها مکلف هستند برای رفع خطر احتمالی به مالکین در بازه زمانی اخطار صادر کنند، تصریح کرد: اگر بعد از این اخطارها هم‌چنان اقدامی انجام ندهند، شهرداری باید اجرای سازه‌های نگهبان و اقدام برای رفع خطر را انجام دهد، هزینه این کار به انضمام پانزده درصد هزینه بالاسری را در زمان مراجعه مالکین از آن ها دریافت می کند. به علت اینکه سازه‌های پرخطر زیاد هستند و توان شهرداری در پرداخت این هزینه ها کافی نیست، عملا این کار انجام نمی شود. باید قانونی به وجود بیاید که در مورد اقدامات پر خطری مثل گودال های بزرگ حفر و رها شده تصمیم جدی‌تر داشته باشد.
حاشیه نشینی مشکل شهرهای بزرگ دنیا
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران با عنوان این که یکی از مشکلات شهرهای بزرگ دنیا زندگی در سکونت‌گاه‌های غیرمجاز است، گفت: نخستین نیازی که این افراد دارند، اسکان است و به علت گرانی قیمت زمین، مردم مجبور به حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ هستند. نخستین پیامد این ماجرا ساخت و سازهای غیرمجاز است، برای مثال در اطراف بومهن منطقه‌ای به نام اوزون تپه وجود دارد که متعلق به بنیاد مستضعفان است، اما چندین سال است با وجود امکانات کم در این منطقه، افرادی در آنجا سکونت دارند.
تقی زاده ادامه داد: در نقاط دیگر اطراف تهران نیز شاهد این ماجرا هستیم، بنابراین یکی از بحث هایی که در دولت ها مطرح می شود، ساماندهی سکونت‌گاه‌های غیر رسمی است که برخی مواقع آن را در قالب بهسازی بافت های فرسوده نیز مطرح می کنند که باید توانمندسازی در بخش های مختلف صورت گیرد.
تقی زاده ادامه داد: ما در تهران توازن جمعیتی نداریم، زیرا در وسعت یک درصدی کشور بیست درصد جمعیت را داریم. جمعیت حاشیه نشین تهران بسیار زیاد است که همین موضوع سبب به وجود آمدن عدیده‌ای است، یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که در حاشیه ها وجود دارد مشکلات ثبتی و حقوقی است که مشخص نیست که مالکیت به چه نحوی است و ممکن است حتی مالکینی نیز وجود داشته باشند.
باید بنا به شرایط به حاشیه نشین ها امکانات داد
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران گفت: در حاشیه ها درست است که اصول ساخت و ساز و مالکیت درست انجام نشده، اما به هر ترتیب باید نیاز اولیه زندگی برای آن ها نیز فراهم باشد. باید تا حدی امکانات ساماندهی و توانمندسازی در این مناطق شکل گیرد، به این نکته نیز باید توجه داشت که این قسمت از شهرها دارای تفاوت هایی با هم هستند، در بعضی مناطق جابه جایی باید صورت گیرد، مثلا در حاشیه تهران محله‌ای بوجود آمده که نزدیک به برق فشار قوی است و به علت بیماری هایی که در اثر حضور آن‌ها در این مناطق به وجود می آید باید این جابه جایی صورت گیرد و اگر امکاناتی داده شود، به آن ها رسمیت داده‌ایم.
بهترین نگاه به حاشیه نشینی نگاه کیس محور است
تقی زاده افزود: نمی توان تمام مناطقی که در اثر حاشیه نشینی بوجود آمده‌اند را با یک نگاه بررسی کرد و باید طبق شرایط مختلفی که دارند آن ها را مورد رسیدگی قرار دهیم و برای آن ها برنامه‌ریزی کنیم. البته باید شرایط قومیتی، فرهنگی، اقتصادی و غیره در نظر گرفته شوند. ممکن است مناطقی، سکونت‌گاه دایمی شوند و با تسهیل کردن شرایط این افراد را بعنوان مالک شناخت. وقتی که آسودگی خاطر به جهت مالکیت بوجود آید فرد با کمک های دولت و هزینه شخصی می تواند به مقاوم سازی و بهسازی ملک خود اقدام کند.
وی با اشاره به اقدامات لازم برای جلوگیری از حاشیه نشینی بیان کرد: مشکل اصلی در کشور بحث آمایش سرزمین است. طبق آمایش سرزمین، توزیع بهینه جمعیت و امکانات در پهنه های سرزمینی متعادل می شود. مشکل عدم تعادل در بحث فضایی در تهران وجود دارد که هزینه های زیادی را به کشور تحمیل می کند، مثلا اگر به علت جمعیت تهران نیاز به آب وجود داشته باشد، باید آن را از نقطه‌ای دور تهیه کنیم که ممکن است هزینه چند برابری داشته باشد.
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران عنوان کرد: اگر امکانات طبق استعدادها، توانمندی‌ها و شرایط موجود در شهرها توزیع گردد، دیگر کسی مجبور به مهاجرت نمی شود. نگاه برنامه های بخشی ما، با برنامه های فضایی و کالبدی ما توازن ندارد، به این شکل که در برنامه های توسعه اقتصادی اعداد و ارقام مختلفی بیان می شود، اما بدون مکانیزم هستند و مشخص نیست که در کدام نقطه کشور رشد باید صورت گیرد.
انتقال پایتخت تجربه‌ای کاملا موفق نیست
معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری تهران با عنوان این که تغییر پایتخت در کشورهایی مثل ترکیه رخ داده است، ادامه داد: کشورهایی که این اقدام در آنجا انجام شده نتوانسته‌اند به قدر کافی نقش مادرشهر و پایتخت قبلی را ایفا کنند. باید بجای مطرح کردن بحث انتقال پایتخت، آمایش سرزمینی انجام گردد، به فرض اگر فردی در جنوب کشور امکانات لازم را داشته باشد به پایتخت نمی آید که کار کند و حتی ممکن است خیلی از این افراد که در تهران هستند، به شهرهای خود بازگردند
منبع: پایگاه تخصصی سیاست و بازاریابی
