ریاست نظام مهندسی ساختمان استان تهران خبر داد:

گرد و غبار فراموشی بر آوار پلاسکو/ میشد از شدت حادثه کم کرد

حادثه پلاسکو با همه ناراحتی و اندوهی که جامعه را در یک برهه زمانی درگیر خود کرده بود در حال فراموشی است و شاید خیلی از ما نسبت به این موضوع که حادثه پلاسکو میتواند در چهار هزار و نهصد ساختمان پرخطر کلان شهر تهران تکرار گردد بی توجه هستیم؛ موضوعیکه ریاست سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران نسبت به آن نگران است و میگوید حتما باید افراد صلاحیت دار مسوولیت ایجاد و نگه داری دائم برج ها و ساختمان های بلندمرتبه را بعهده گیرند.

به گزارش اخبار نظام مهندسی (https://www.akhbarmohandesi.ir)،حادثه پلاسکو با همه ناراحتی و اندوهی که جامعه را در یک برهه زمانی درگیر خود کرده بود در حال فراموشی است و شاید خیلی از ما نسبت به این موضوع که حادثه پلاسکو میتواند در چهار هزار و نهصد ساختمان پرخطر کلان شهر تهران تکرار گردد بی توجه هستیم؛ موضوعیکه ریاست سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران نسبت به آن نگران است و میگوید حتما باید افراد صلاحیت دار مسوولیت ایجاد و نگه داری دائم برج ها و ساختمان های بلندمرتبه را بعهده گیرند.گرد و غبار فراموشی بر آوار پلاسکو میشد از شدت حادثه کم کرد

گرد و غبار فراموشی بر آوار پلاسکو میشد از شدت حادثه کم کرد

حسن قربان خانی بیان داشت: اگر در ساختمان پلاسکو بازدیدهای دوره ای انجام و موارد دارای نقص حل میشد احتمالا این اتفاق نمی افتاد و اگر هم روی میداد قطعا به این شدت و گستردگی نبود.
قربان خانی با اشاره به مورد غفلت ماندن مبحث بیست و دوم مقررات ملی ساختمان گفت: در حال حاضر حوزه کاری ما چه در شهرداری و چه سازمان نظام مهندسی تا زمانیست که ساختمان، پایانکار میگیرد ولی زمان بسیار مهم بهره برداری کاملا مورد غفلت مانده است.
وی ادامه داد: اساسا آمار و ارقام دقیقی از تعداد بناهای فاقد ایمنی شهر تهران در دست نیست. چون کسی تا بحال بصورت جدی این مساله را بررسی نکرده و شاید اصلا شاخص هایی را در این مورد تعریف نکرده ایم. ما عادت داریم خیلی زود اتفاقات را بفراموشی بسپاریم. حادثه پلاسکو اتفاق افتاد، در یک مقطع زمانی همه را تحت تاثیر قرار داد، همه ناراحت شدند اما بنظر میرسد با گذر زمان فراموش کرده اند که چه حادثه تلخی بود و ممکن است تکرار گردد.
مدیران برج ها باید افراد صلاحیت دار فنی باشند
رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران به مبحث بیست و دوم مقررات ملی ساختمان اشاره کرد و افزود: مبحث بیست و دو مربوط بخش تعمیر و نگه داری ساختمان است. شهروندان در همه جای دنیا هزینه ای را بابت تعمیر و نگه داری ساختمان ها اختصاص میدهند. این حوزه ای است که ما به آن ورود نکرده ایم و البته بخشی است که میتواند برای مهندسین اشتغال ایجاد کند. امروز مدیران برج ها و ساختمان های بزرگ باید افرادی باشند که صلاحیت لازم را داشته باشند و اصول فنی را درمورد تعمیر و نگه داری بدانند. اگر میخواهیم حوادثی همچون پلاسکو تکرار نگردد هیچ چاره ای جز این نداریم که به بحث تعمیر و نگه داری اهمیت بدهیم.
قربانخانی درمورد فعالیت این سازمان پس از حادثه پلاسکو عنوان کرد: ما از همان روزی که حادثه پلاسکو رخ داد یک تیم را برای کمک های فنی فرستادیم. بعد گزارش مبسوطی را تهیه و به دادستان تهران و کسانیکه در این موضوع صاحب مسوولیت بودند فرستادیم. سپس کمیسیونی در سازمان نظام مهندسی بنام کمیسیون ماده بیست و دو تشکیل دادیم که بتوانیم روش ها و دستورالعمل های اجرایی را سریع تر عملیاتی کنیم. بزودی هم یک جلسه تخصصی درمورد بررسی حادثه پلاسکو خواهیم داشت.
رییس سازمان نظام مهندسی استان تهران با اشاره به اینکه بر اساس قانون، در حال حاضر بخش ساخت و ساز حداقل ۳ متولی دارد تاکید کرد: یکی از مراجع، شهرداری ها و مراجع صدور پروانه بعنوان کسانیکه باید طرحهای جامع و تفصیلی و مقررات شهرسازی را رعایت کنند هستند که در نهایت پروانه ساختمانی را صادر میکنند. متولی دیگر، سازمان های نظام مهندسی هستند که بخش فنی، مهندسی و نظارت بر اجرا را انجام میدهند. در نهایت وزارت راه و شهرسازی، ناظر عالیه بر اجرای مقرارت است. در کنار این ارگان ها اداره استاندارد مسوولیت کنترل مصالح را بعهده دارد و وزارت کار بحث ایمنی کارگاه ها را کنترل میکند.
کیفیت ساخت و ساز متولی مشخصی ندارد
رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران تصریح کرد: با این وجود سوال اصلی این است در نهایت متولی کیفیت ساخت و ساز چه کسی ست؟ این سوال برای ما هم بدون جواب است. هرکسیکه اعتقاد داریم متولی افزایش کیفیت است باید بمسوولیت خودش عمل کند و پاسخ گو باشد ولی اتفاقی که در شهرهای بزرگ می افتد اینست که هرکسی همت میکند گناه کار را بگردن دیگری بیندازد و بنوعی شانه خالی کند. نتیجه این میشود که در بسیاری از شهرها وضعیت شهرسازی و معماری خوب نیست، کیفیت ساختمان ها چنگی بدل نمیزند، به علت فروش تراکم و تخلفات ساختمانی که اتفاق افتاده شرایط زیست مردم دچار مشکل شده، ما مشکل ترافیک در خیلی از شهرها داریم و این مشکلات را با گوشت و پوست و استخوان لمس میکنیم.
وی افزود: باید در مورد موضوعاتی که در بخش ساخت و ساز داریم گفتگو کنیم تا مردم با یک سری از حقوق خود آشنا گردند و اگر این گفتگو تبدیل بگفتمان کلی شد تبدیل بمطالبه میشود و آن زمان هرکس باید پاسخ گوی کارهای خودش باشد. ولی اتفاقی که الان می افتد اینست که خیلی از کسانیکه باید بمسوولیت و وظایف خودشان عمل کنند خوب عمل نمیکنند.
در بسیاری ساختمان ها مصالح استاندارد استفاده نمیشود
وی با اشاره به بحث استاندارد ساختمان ها عنوان کرد: ما وظیفه داریم مصالح استاندارد استفاده کنیم. در بخش ساختمان بیش از نود محصول استاندارد اجباری داریم اما امروزه در بسیاری از کارگاه ها محصول استاندارد استفاده نمیشود چون استفاده از محصول استاندارد هزینه بیش تری دارد و در محل مصرف با توجه به این که سازندگان، بیمه تضمین کیفیت را نمیدهند، افراد دارای صلاحیت معمولا در کشور ما ساختمان نمیسازند، شناسنامه فنی ملکی نداریم که بعدا مشخص گردد چه کسی ساخته و چه مصالحی مصرف کرده است، در نهایت در بازار مصرف محصولات استاندارد استفاده نمیشود. نتیجه این میشود شرکت هایی هم که مصالح استاندارد استفاده میکنند چون قدرت رقابت آن ها در بازار کاهش می یابد کم کم انگیزه خود را برای تولید محصول استاندارد از دست میدهند و بخش هایی از تولیداتشان را بمحصولات غیراستاندارد اختصاص میدهند تا بتوانند در بازار، شرایط خودشان را حفظ کنند.
او در پاسخ به این پرسش که چرا بحث مجری ذی صلاح جدی گرفته نمیشود، عنوان کرد: ما با متولیان امر اختلاف نظری داریم که خیلیها فکر میکنند با حضور مجری ذی صلاح قیمت تمام شده ساخت و ساز بالا میرود؛ در صورتیکه بنظر من این اتفاق نمی افتد چون رقمی که معمولا مجریان میگیرند چندان قابل توجه نیست که در افزایش قیمت اثرگذار باشد. نکته دیگر این که ما این را سرمایه گذاری میدانیم، نه هزینه؛ چون وقتی از عوامل ذی صلاح استفاده کنید میتوانید مطمئن باشید که کیفیت کار بهتر خواهد شد. افزایش کیفیت، نوعی سرمایه گذاری است که بهره بردار از آن استفاده میکند.
یک سال افزایش عمر ساختمان ها یعنی چهار هزار میلیارد تومان صرفه جویی
قربانخانی افزود: میانگین عمر مفید ساختمان در ایران حدود سی سال و در جهان حدود نود سال است. طبق محاسبات ما اگر یک سال عمر مفید ساختمان ها افزایش پیدا کند هر ساله چهار هزار میلیارد تومان ثروت کشور حفظ میشود. حال در نظر بگیرید اگر بجای یک سال، خودمان را بمیانگین جهانی نزدیک کنیم چقدر از هدررفت منابع جلوگیری بعمل می آید. از طرف دیگر مصرف انرژی در کشور ما خیلی بالاست؛ به طوریکه حدود ۵ برابر میانگین جهانی انرژی مصرف میکنیم که بخشی از این هدررفت در ساختمان های مسکونی و بخشی در ساختمان های دولتی و اداری اتفاق می افتد.

رییس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران ادامه داد: اگر ما استانداردهای لازم را در ساخت و ساز رعایت کنیم در نهایت میتوانیم اطمینان حاصل کنیم محصولی که تولید شده کیفیت دارد و انرژی کم تری مصرف میکند. بحث هوشمند سازی که در حال حاضر مطرح است کمک میکند که هزینه مصرف انرژی کاهش پیدا کند ولی با وجود طرح ها و موارد دنبال شده، در خروجی اتفاق خاصی نیفتاده و ما کماکان بالاترین مصرف انرژی را داریم و به این موضوع هم فکر نمیکنیم که باید به آیندگان پاسخ گو باشیم که چرا اجازه دادیم این همه منابع هدر برود.
سازنده تولید میکند، سود میبرد و میرود؛ دردسر برای بهره بردار است
او گفت: در حال حاضر درصد زیادی از سازندگان، تولیدکننده ساختمان هستند، نه بهره بردار. یک نفر سرمایه گذاری کرده ساختمانی تولید کند بفروشد و سودی ببرد. هیچ کس با این مخالفتی ندارد طبیعی است که هرکس در شغل تولیدی باید سود ببرد ولی موضوع اینست که حقوق بهره بردار که مردم عادی هستند رعایت نمیشود. بعضیها فکر میکنند همه کسانیکه ساختمان میسازند مردم هستند و هرچقدر بتوانند هزینه ها را کاهش دهند در جهت حقوق مردم گام برداشته اند؛ در صورتیکه این تفکر اشتباه است. بهره برداران در حال حاضر ساختمان هایی را میخرند که کیفیت ندارد ولی در قبال آن پول زیادی میپردازند. در قوانین و مقررات بیمه تضمین کیفیت داریم، یعنی کسیکه محصولی را تولید میکند باید کیفیت آنرا هم تضمین کند اما در عمل این اتفاق نمی افتد. بسیاری از شهروندان آپارتمانی را میخرند ولی تولید کننده ی بنا به آن ها بیمه تضمین کیفیت ارایه نمیدهد.
قربانخانی هم چنین با اشاره به بحث شناسنامه فنی ملکی عنوان کرد: این یک سند اولیه ای است. ما بخشی از این مبحث را در سازمان با سرعت کمی انجام میدهیم اما مستلزم اینست که شهرداری پیش از صدور پایانکار موظف است تضمین کیفیت و شناسنامه فنی ملکی را بگیرد و بعد پایانکار صادر کند. اگر این اصل رعایت گردد بسیاری از موضوعات حل میشود. این موضوع مجموعه بهم پیوسته ای است. صرفا بحث شهرداریها نیست. حتی در خود نظام بیمه ای هم مشکل داریم. درخیلی از جاهای دنیا الان شهرداری ها یا نظام مهندسی نیستند که تضمین کننده کیفیت کار برای بهره بردار هستند بلکه نظام بانکی و نظام بیمه ای این مسوولیت را بعهده دارد. بیمه از روز اول برای این که بتواند تضمین کیفیت کند برای کنترل روش های استاندارد حضور دارد.
بانک ها برای تولید ساختمان های باکیفیت وام بدهند
رییس سازمان نظام مهندسی تهران درمورد مسوولیت سیستم بانکی هم بیان داشت: بانک ها در تمام دنیا وام خود را در اختیار کسانی قرار میدهند که این اطمینان وجود داشته باشد اقساط بموقع پرداخت خواهد شد. ولی بانک های ما برای ساخت بسیاری از ساختمان های بی کیفیت وام میدهند. حتی شنیدیم در استان هرمزگان تعداد زیادی از ساختمان هایی که وام داشتند در زلزله خراب شدند و صاحبان آن ها پس از این اتفاق اقساط را به بانک پرداخت نکردند چون اساسا ساختمان از بین رفته و خریدار نمیتواند قسط بپردازد. البته بانک که از پول خود نمیگذرد. این ها سرمایه های کشور است.
او اظهار داشت: در حال حاضر بانک های ما به بسیاری از ساختمان ها بعنوان صنعتی سازی وام های قابل توجهی میدهند. صنعتی سازی اصولی دارد و فرد صنعتی ساز باید آن را بسازد و در غیر اینصورت نمیتوان به آن اتلاق صنعتی داد. با این حال بانک ها رقم های قابل توجهی تسهیلات با سود پایین به افرادی پرداخت میکنند که اساسا صلاحیت ساخت و ساز را ندارند.
منبع : ایسنا

 

گروه تلگرامی برق ساختمان