هر ده سال منتظر یک زلزله نادر هستیم/با ساختمان نمی شود شوخی کرد
هر ده سال منتظر یک زلزله نادر هستیم/با ساختمان نمی شود شوخی کرد ، زلزله هایی هم داریم که خیلی کم اتفاق میافتند که در اصطلاح، زلزله های نادر خوانده می شوند
به گزارش پایگاه خبری مهندسین نیوز – مرجع اخبار نظام مهندسی، هر ده سال منتظر یک زلزله نادر هستیم/با ساختمان نمی شود شوخی کرد ، زلزله هایی هم داریم که خیلی کم اتفاق میافتند که در اصطلاح، زلزله های نادر خوانده می شوند
هر ده سال منتظر یک زلزله نادر هستیم/با ساختمان نمی شود شوخی کرد
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور بیان کرد:
هر ده سال منتظر یک زلزله نادر هستیم/با ساختمان نمی شود شوخی کرد
حمزه شکیب در مورد ایمنی در برابر زلزله بیان کرد: از زلزله بوئینزهرا تاکنون شاید کمتر از ده سال، شاهد وقوع زلزلههای نادر بر اساس تقسیمات علمی – مهندسی زلزله بودهایم. بنابراین اگر میخواهیم ساختمانی بسازیم، باید برای مقاومت در برابر این زلزلهها طراحی گردد.
وی با اشاره به وقوع زلزله های خفیفی که تکرار متوسطی دارند و شدت آنها هم به همین میزان خفیف است، افزود: زلزله هایی هم داریم که خیلی کم اتفاق میافتند که در اصطلاح، زلزله های نادر خوانده می شوند. در کشور ما شرایط گسل ها به گونهای است که هر ده سال احتمال وقوع یک زلزله نادر در جای جای ایران میرود و تاریخ هم این موضوع را نشان میدهد.
شکیب گفت: طراحی هایی که تاکنون در ایران طبق مقررات ملی مد نظر بوده تاکید بر ایمنی جان افراد بوده اما چون شهرها بسیار بزرگ شدهاند و جمعیت هم افزایش زیادی پیدا کرده و اقتصاد هم حرف اول را میزند اگر خدای ناکرده جایی در یک کلانشهر، زلزله اتفاق بیفتد میزان خسارت تبعات متعددی می تواند داشته باشد. بنابراین کاری که کشورهای توسعه یافته انجام دادند این است که ساختمان ها را علاوه بر ایمنی جانی برای کاهش خسارت هم طراحی کردند. این علم در کشورهای توسعه یافته پیادهسازی شده است .
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور گفت: باید از زلزله هایی مانند زلزله بم که از زلزلههای نادر بوده، درس بگیریم و طبق علم روز دنیا پیش برویم و تمام ساختمانهایمان را بر این اساس بسازیم. این نکتهای است که باید در ساختمان های جدیدی که در حال ساخت هستند مد نظر قرار بگیرد.
شکیب با اشاره به لزوم ایمنسازی ساختمان های موجود نیز بیان کرد: هر چند وقت یکبار که زلزلهای اتفاق میافتد، مسئولان دنبال این می روند که سازوکاری پیدا کرده و در مجلس برای آن بودجهای تعیین کنند که در گذشته برای مدارس این کار انجام شد و بعد از زلزله بم مجلس اعتبار قابل توجهی تعیین کرد که تعداد زیادی از مدارس ارزیابی و آسیبشناسی شدند. دستهبندی هایی هم انجام شد و در نهایت تعدادی از مدارس مقاومسازی شدند. نکته جالب این بود که چند زلزله که این ساختمان ها تجربه کردند خیلی خوب جواب داد اما باز این روند به فراموشی سپرده شد. حتی قصد داشتیم طرحی آماده کنیم که ساختمان های خصوصی هم مورد ارزیابی و آسیبشناسی قرار بگیرند اما اینکار هم انجام نشد.
وی گفت: برای ایمنسازی در برابر زلزله باید برنامهریزی بلند مدت داشته باشیم که متوقف نگردند و احساسی هم نباشند که بعد از مدتی به یاد زلزله باشیم که چه مشکلاتی داریم و کار را شروع کنیم و باز بعد از شش ماه یا یک سال کار را متوقف کنیم و بودجه آن کار را در جای دیگری مصرف کنیم.
این زلزلهشناس با اشاره به لزوم آموزش برای آمادگی در برابر زلزله هم توضیح داد: در سال های گذشته در شورای شهر تهران کتابچهای ساده از دستورالعمل های لازم تهیه کرده که شهروندان قبل، هنگام و بعد از وقوع زلزله این نکات را رعایت کنند. در خانواده در این خصوص صحبت گردد، وظایف هر کدام از اعضای خانواده مشخص باشد و در سطح محله هم گسترش دهند و در نهایت در سطح شهر گسترش پیدا کند. این کتاب در یک میلیون تیراژ آماده و منتشر شد. تقریبا هر خانوار یکی از این کتابچه ها را در دست داشت. این آموزش ها باید مستمر باشند. امروزه مثل گذشته نیاز به هزینه زیادی نیست. باید از قابلیت های فضای مجازی استفاده کنیم و این کتابچه ها را که حجم بسیار کمی هم دارند در اختیار خانوادهها بگذاریم این تکالیفی است که شهرداریهای کشور باید آنها را دنبال کنند.
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور در مورد برنامههای کلانی که برای آمادگی در برابر زلزله انجام شود به ساخت صد و ده سوله بحران اشاره کرد و افزود: از این سوله ها برای شرایط غیر بحران از جمله ورزش بانوان استفاده می شود.
وی با اشاره به تکالیفی که درحوزه آمادگی در برابر زلزله مربوط به سازمان نظام مهندسی میشود، افزود: در این سازمان روندی از گذشته دنبال می گردد و هدف آن خدمات مهندسی بوده است که اکنون در حال انجام است. خدمات مهندسی نیز شامل طراحی، اجرا و نظارت ساختمان است.
در این زمینه نیز به علل مختلف مانند مسائل فرهنگی، اقتصادی و عدم کنترلهای لازم بعضا بدون مجری انجام می گردد و کانال سازمان نظام مهندسی را دور میزنند و از طریق سازمان نظام مهندسی انجام نمی شود. در سازمان نظام مهندسی کشور هدف اصلی این است که تلاش کنیم قانون را پیادهسازی کنیم. برای پیاده سازی قانون متاسفانه دخالت هایی می شد و محدودیت هایی از طریق وزارت راه و شهرسازی ایجاد میکردند امیدواریم که با نگرش جدیدی که در وزارتخانه ایجاد شده است این محدودیت ها از مسیر سازمان نظام مهندسی برداشته شوند.
شکیب گفت: این سازمان یک سازمان غیرانتفاعی است و تکالیفش نیز باید به خود سازمان محول گردد. اگر تکالیف سازمان نظام مهندسی به خودش واگذار گردد و مداخله دولت در این زمینه کم شود و دستورهای متعدد برای سازمان نظام مهندسی صادر یا بعضا بایگانی نگردند، قطعا می توانیم خدمات مهندسی خود را با دانشی که داریم در سطح بینالملل و کاملا بهروز خود ارائه دهیم. این دستورات که در زمینه های مختلف هستند برای مثال میزان تعرفه ها را تعیین میکنند باید معقول و متناسب با شرایط جامعه باشد.
وی عنوان کرد: نمی توان دستوری گفت که شما حتما باید با این مبلغ نظارت کنید. وقتی شما این دستور را اعلام کنید و آن مهندس نتواند روزگار بگذراند در وقت و کار او بسیار می تواند اثرگذار باشد. این مسائل مانع از این است که اساس کار را که حفظ سرمایه های ملی است، رعایت کنیم. در کشورهای توسعهیافته و حتی کشورهای در حال توسعه مثل کشورهای حوزه خلیج فارس بین پنج تا هفت درصد و حتی گاهی تا پانزده درصد از هزینه ساختمان خود را به طراحی، نظارت و اجرا اختصاص می دهند. در حالی که در ایران چیزی کمتر از ۱ درصد برای این مورد هزینه می شود و از طریق نمایندگان مجلس و سایر مقامات پیگیری می گردد.
وی گفت: نتیجه این هزینه کم همان اتفاق شهر بم می شود. در شهر بم شهرکی به نام شهرک ایثارگران ساخته شد که با رایزنی هایی که با فرماندار انجام شد که این بچهها بنیه مالی قوی ندارند، این ساختمانها شناژ ندارند. شناژ عنصری است بتنی که هم بهصورت افقی و هم عمودی در ساختمان پیوستگی ایجاد می کند. این عنصر اصلی را حذف کردند و کل شهرک تخریب شد که بیشترین تلفات را در این شهرک داشتیم. در این رایزنیها نیت صرف هزینه کم بود.
شکیب با تاکید بر اینکه با ساختمان نمی شود شوخی کرد و باید پایداری لازم را داشته باشد، افزود: این پایداری روابط، طراحی و مقرراتی دارد که وقتی رعایت نگردد، فاجعه متروپل ایجاد می شود و برای همه گرفتاری پیش میآورد. خانوارها از بین می روند، جان و مال سازنده ساختمان از دست میرود، حتی بر اقتصاد شهر اثر منفی می گذارد. از طرفی در جامعه مهندسی برای ما سرخوردگی به وجود میآید که چرا باید چنین ساختمانی فرو بریزد؟ برای دولت و مردم نیز فاجعهای میشود، همچنین در جوامع بینالملل که این ساختمان را دیدند سرخوردگی ایجاد می گردد، چرا که ریسک سرمایهگذاری در کشور را افزایش می دهد. دولت و ما جامعه مهندسین باید با هم کمک کنیم که از این وقایع درس بگیریم و تجربه کسب کنیم و ان شاا… به جای برنامه موقت برنامه مستمر داشته باشیم
منبع: اکوایران