عملیات تزریق پرفشار که یکی از روش های بهشازی و مقاوم نمودن خاک است از طریق نفوذ مواد مناسب و تخت فشار به درون خاک و یا سنگ از طریق چاه ها و گمانه های حفر شده بوده و در اثر آن خصوصیات فیزیکی خاک یا سنگ بهبود یافته و ساختار آن تثبیت می گردد. نتیجه این عملیات ، پر شدن درزه ها، حفرات،شکاف ها، لایه ها و شکستگی های موجود در سنگ و یا در خاک و در نهایت ایجاد تشکیلات با نفوذ پذیری کمتر و مقاومت بالاتر می باشد.

تزریق پر فشار دارای انواع مختلفی است که هر یک برای منظور خاصی از بهسازی خاک استفاده می گردند. این اهداف بوسیله نوع پروژه و هدفی که در آن دنبال می شود، تعیین می گردد. در هر حال بسته به نوع دوغاب، مقدار فشار تزریق و همچنین آرایش گمانه های حفاری، انواع روشهای تزریقی وجود دارد  که در ادامه به تفکیک مصالح ساختگاه اعم از خاک یا سنگ آورده شده است.

در عملیات تزریق ازمواد و مصالح مختلفی استفاده می گردد که نوع و مشخصات آنها به اهداف تزریق و نیز ویژگی های سنگ و یا خاکی که تحت تزریق قرار می گیرد بستگی دارد. این مواد شامل مخلوط سیمان و آب همراه با مواد افزودنی، مخلوط های شیمیایی،ملات پلاستیک، رزین ها، فوم های مصنوعی و مواردی از این دست می باشد. مخلوط سیمان و آب بصورت غلیظ و یا رقیق در سنگ های درزه ها و شکافدار در مقیاس کوچک تزریق می شود. از رزین ها برای افزایش نفوذ پذیری مواد تزریقی استفاده می گردد. اگر در حین عملیات تزریق مشاهده گردید که خورند مصالح ساختگاه بالا می باشد آنگاه برای پر کردن حفرات از ماسه نیز در مخلوط دوغاب استفاده می گردد.