آزمون نظام مهندسی 
توضیحات
سنسورهای حرارتی
يك سنسور وسيله ايست كه يك كميت فيزيكي را آشكار يا اندازه گيري مي كند. سنسورها را معمولا
براساس نحوه تبديل آنها ، كميتي كه اندازه گيري مي شود ، تكنولوژي بكار رفته در آنها و يا
كاربردشان دسته بندي مي شوند .
انواع انرژي قابل تشخيص بصورت تابشي ، مكانيكي ، جاذبه اي ، الكتريكي ، حرارتي و مغناطيسي
دسته بندي شده اند . اگر تعداد زيادي از اصول عملكرد را كه در طراحي سنسورها قابل استفاده هستند
در نظر بگيريم ( تا اين تاريخ حدود ۳۵۰ مورد ) ، واضح است كه در همه آنها از اهميت يكساني
برخوردار نيستند . كه در اين تحقيق سعي شده به اين موارد توجه كافي شود .
برای مشاور تماس بگیرید: ۰۲۱۶۶۴۰۴۱۸۶
گرما و دما
سنسورهای درجه حرارت
نوار بی مثال
انبساط گاز و مایع
ترموکوپل ها
استفاده عملی
حسگرهای فلزی – مقاومتی
دماسنج های مقاومت
سنسورها را مي توان بصورت فعال و غير فعال نيز دسته بندي نمود . يك سنسور فعال (يا خود توليد)
سنسوري است كه قادر است يك سيگنال را بدون نياز به منبع تغذيه خارجي توليد كند . سلولهاي
فتوولتايي ، ترموكوپل ها و وسايل پيزوالكتريك نمونه هايي از اين نوع هستند . سنسورهاي غير فعال
كه بيشتر مرسوم هستند به يك منبع انرژي خارجي كه نياز دارند . اين وسايل با مدوله كردن ولتاژ يا
جريان يك منبع كار مي كنند . دسته ديگري از سنسورهاي غير فعال ( كه بعضا تغيير دهنده ناميده شده
اند ) ، از انرژي يكساني در خروجي و ورودي استفاده مي كنند . يك نمونه از اين نوع سنسورها
ديافراگم است كه براي تبديل فشار يا سرعت نوسان موج صوتي به حركت يك صفحه جامد بكار مي
رود.
يكي ديگر از نكاتي را كه بايد روشن كنيم تفكيك پذيري يك حسگر است . تفكيك پذيري يك سنسور توانايي آنرا براي آشكار سازي تغييري در كميت مورد تشخيص نشان مي دهد و معمولا بر
حسب كوچكترين تغييري كه قابل آشكار شدن است بيان مي شود . در برخي حالات ، تفكيك پذيري
مجازا بينهايت است . به اين معني كه يك تغيير كوچكي در خروجي الكتريكي مي شود و اين تغييرات
تا حد توانايي ما در اندازه گيري آن قابل تشخيص است . براي ساير سنسورها بخصوص وقتي كه از
روشهاي ديجيتالي استفاده مي شود ، يك حد معيني براي اندازه تغييري كه مي تواند تشخيص داده يا
تبديل شود وجود دارد .
اين موضوع مهمي است كه توجه كنيم بعضي از روشهاي تشخيص مستقيما يك خروجي ديجيتال را
فراهم مي آورند و بسياري از خروجيهاي ديجيتال از تبديل كميتهاي آنالوگ بدست مي آيند . در نتيجه
حدود تفكيك پذيري توسط مدارهاي تبديل آنالوگ به ديجيتال تعيين مي شوند . در جايي كه انتخابي
در روشهاي تشخيص وجود دارد ، روشي كه تغيير فركانس يك نوسان ساز را باعث مي شود برتري
دارد ، چرا كه فركانس كميتي است كه به راحتي در روشهاي ديجيتالي ( بدون نياز به ساير روشهاي
تبديل آنالوگ به ديجيتال ) قابل استفاده است .
تشخيص هر كميت همراه با خطاست و خطاها ممكن است ايستا و يا پويا باشند . خطاي ايستا نوعي از خطاست كه بر اثر مشكلات قرائت مانند انطباق عقربه با صفحه مدرج در اندازه گيري بوجود مي ئآيد و باعث مي شود كه قرائت ظاهري با تغيير موقعيت چشمان ناظر تغيير كند . خطايي ديگر از اين نوع ، خطاي درون يابي است و وقتي بوجود مي آيد كه عقربه بين دو درجه در صفحه مدرج قرار مي گيرد و كاربرد را در يافتن عدد متناظر با عقربه دچار مشكل مي كند .
سنسورها را مي توان بصورت فعال و غير فعال نيز دسته بندي نمود . يك سنسور فعال (يا خود توليد)
سنسوري است كه قادر است يك سيگنال را بدون نياز به منبع تغذيه خارجي توليد كند . سلولهاي
فتوولتايي ، ترموكوپل ها و وسايل پيزوالكتريك نمونه هايي از اين نوع هستند . سنسورهاي غير فعال
كه بيشتر مرسوم هستند به يك منبع انرژي خارجي كه نياز دارند . اين وسايل با مدوله كردن ولتاژ يا
جريان يك منبع كار مي كنند . دسته ديگري از سنسورهاي غير فعال ( كه بعضا تغيير دهنده ناميده شده
اند ) ، از انرژي يكساني در خروجي و ورودي استفاده مي كنند . يك نمونه از اين نوع سنسورها
ديافراگم است كه براي تبديل فشار يا سرعت نوسان موج صوتي به حركت يك صفحه جامد بكار مي
رود.
يكي ديگر از نكاتي را كه بايد روشن كنيم تفكيك پذيري يك حسگر است . تفكيك پذيري يك سنسور توانايي آنرا براي آشكار سازي تغييري در كميت مورد تشخيص نشان مي دهد و معمولا بر
حسب كوچكترين تغييري كه قابل آشكار شدن است بيان مي شود . در برخي حالات ، تفكيك پذيري
مجازا بينهايت است . به اين معني كه يك تغيير كوچكي در خروجي الكتريكي مي شود و اين تغييرات
تا حد توانايي ما در اندازه گيري آن قابل تشخيص است . براي ساير سنسورها بخصوص وقتي كه از
روشهاي ديجيتالي استفاده مي شود ، يك حد معيني براي اندازه تغييري كه مي تواند تشخيص داده يا
تبديل شود وجود دارد .
اين موضوع مهمي است كه توجه كنيم بعضي از روشهاي تشخيص مستقيما يك خروجي ديجيتال را
فراهم مي آورند و بسياري از خروجيهاي ديجيتال از تبديل كميتهاي آنالوگ بدست مي آيند . در نتيجه
حدود تفكيك پذيري توسط مدارهاي تبديل آنالوگ به ديجيتال تعيين مي شوند . در جايي كه انتخابي
در روشهاي تشخيص وجود دارد ، روشي كه تغيير فركانس يك نوسان ساز را باعث مي شود برتري
دارد ، چرا كه فركانس كميتي است كه به راحتي در روشهاي ديجيتالي ( بدون نياز به ساير روشهاي
تبديل آنالوگ به ديجيتال ) قابل استفاده است .
تشخيص هر كميت همراه با خطاست و خطاها ممكن است ايستا و يا پويا باشند . خطاي ايستا نوعي از خطاست كه بر اثر مشكلات قرائت مانند انطباق عقربه با صفحه مدرج در اندازه گيري بوجود مي ئآيد و باعث مي شود كه قرائت ظاهري با تغيير موقعيت چشمان ناظر تغيير كند . خطايي ديگر از اين نوع ، خطاي درون يابي است و وقتي بوجود مي آيد كه عقربه بين دو درجه در صفحه مدرج قرار مي گيرد و كاربرد را در يافتن عدد متناظر با عقربه دچار مشكل مي كند .